Σήμερα η Εκκλησία μας επιτελεί
ανάμνηση του ιερού Νιπτήρος, του Μυστικού Δείπνου, της προσευχής στον
κήπο της Γεθσημανής και της προδοσίας από τον Ιούδα.
Πλησιάζει η εορτή των αζύμων, και οι
αρχιερείς και οι γραμματείς ζητούν ευκαιρία να σκοτώσουν τον Ιησού, όμως
φοβούνται το λαό. Μπήκε ο σατανάς με διάφορους λογισμούς στον Ιούδα τον
Ισκαριώτη, ο οποίος τους πλησίασε και διαπραγματεύθηκε την αντιμισθία
της παράδοσης.
Ο Ιωάννης πέφτει στο στήθος του Κυρίου
και διερωτάται: «ποιος μπορεί να κάνει τέτοια πράξη». Ταυτόχρονα, ο
Ισκαριώτης ερωτά: «μήπως εγώ Κύριε;» και στη συνέχεια λαμβάνει το
βαμμένο ψωμί στο κρασί και φεύγει. Κατόπιν τούτου, ο Δεσπότης Χριστός
παραδίδει τα Άχραντα Μυστήρια και καλεί τους μαθητές «Λάβετε φάγετε…
Πίεται εξ αυτού πάντες», «τούτο ποιείται εις την εμήν ανάμνησην. Οσάκις
γαρ αν εσθίεται τον άρτον τούτο, και το ποτήριον τούτο πίνιται τον εμόν
θάνατον καταγγέλεται, την εμήν ανάστασιν ομολογείται».
Κατόπιν μεταβαίνουν στον κήπο της
Γεθσημανής, όπου ο Ιησούς αφήνει τεκμήριο στους πιστούς την αρχιερατική
προσευχή. Εκεί δηλώνεται η αγωνία Του, ως άνθρωπος με τα αδιάβλητα πάθη
της ανθρώπινης φύσης. Τα γεγονότα της ημέρας ολοκληρώνονται με το φιλί
της προδοσίας και τη σύλληψη του Διδασκάλου.
Σήμερα το πρωί, τελείται Εσπερινός
συνδεδεμένος με Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Στην Προσκομιδή ο
Ιερέας ετοιμάζει δύο μερίδες του Χριστού. Μια για την τελούμενη Θεία
Λειτουργία και μία δεύτερη, την οποία διατηρεί επί της Αγίας Τραπέζης
καθόλη τη διάρκεια του έτους, για τις έκτακτες ανάγκες μεταλήψεως των
πιστών.
Απόψε, τελείται στην Εκκλησία ο όρθρος
της Μεγάλης Παρασκευής. Η ακολουθία των Παθών του Κυρίου. Μέσα από τους
ύμνους και τις δώδεκα ευαγγελικές περικοπές εκτυλίσσονται όλα όσα
συναποτελούν το θείο πάθος: οι εμπτυσμοί, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα,
οι ύβρεις, οι γέλωτες, η πορφυρά χλαίνη, ο κάλαμος, ο σπόγγος, το όξος,
οι ήλοι, η λόγχη και προπάντων ο σταυρός και ο θάνατος «ά δι ημάς εκών
κατεδέξατο», δηλ. τα οποία οικειοθελώς καταδέχθηκε για εμάς.
Κατά τη διάρκεια της εσπερινής
ακολουθίας επιτελείται η περιφορά του Εσταυρωμένου και η τοποθέτησή του
στο Σολέα, για προσκύνηση. Παράλληλα, θυμούνται οι πιστοί την ομολογία
του Ληστή, ο οποίος με το «μνήσθητι μου Κύριε» έβαλε κλειδί κι άνοιξε
τον Παράδεισο, σύμφωνα με τη βεβαιότητα των λόγων του Κυρίου επί του
Σταυρού, ο οποίος «εκτείνας» τα χέρια του συγχώρεσε τους πάντες.
«Σήμερον ο Ιούδας, καταλιμπάνει τον Διδάσκαλον, και παραλαμβάνει τον Διάβολον».
«Σήμερον ο Ιούδας, παραποιείται θεοσέβειαν, και αλλοτριούται του χαρίσματος, υπάρχον μαθητής γίνεται προδότης».
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν
ύδασι την γην κρεμάσας… Προσκυνούμεν σου τα πάθη Χριστέ… δείξον ημίν και
την ένδοξόν σου Ανάστασιν».
Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
