|
«…Ο μοναχικός βίος είναι βίος της καθαρότητας. Όπως και καθαροί και
άμεμπτοι παραμένουν οι άγγελοι του Θεού. Είναι ο βίος αυτών που επιλέγουν η ζωή
τους να είναι μία ζωντανή προσευχή και είναι οι άγγελοι που αδιαλείπτως και
αυτοί ενώνουν τις προσευχές τους με τους ανθρώπους και κυρίως με τους μοναχούς
ενώπιον του Θυσιαστηρίου του Πανάγαθου Θεού. Είναι οι υπηρέτες του Θεού για να
διακονούν τους ανθρώπους. Και είναι το αγγελικό πολίτευμα όχι άρνηση της ζωής,
αλλά κατάφαση, αφού ο μοναχός δεν καλείται να σώσει μόνο τη ψυχή του, αλλά να
γίνει αιτία για να σωθούν ψυχές και τα σώματα των ανθρώπων. Γι’ αυτό και η
αφιέρωση δεν έχει ατομικό χαρακτήρα, αλλά εισέρχεται σε κοινότητα υπόδειγμα,
όπου τα πάντα είναι κοινά ακριβώς για να μένει ο μοναχός απερίσκεπτος στη
προσευχή, στη θυσία, ενώπιον του Θεού και στη διακονία των ανθρώπων όταν και
όπου κληθεί αναπαύοντας και ξεκουράζοντας ψυχές που ζητούν πάντοτε στα
μοναστήρια να βρουν γαλήνη και ηρεμία…»
† Δημητριάδος Ιγνάτιος
Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος Αγιάς, 06/09/2015
|
