3/2/16

Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΟΖΕΒΙΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ ΧΟΖΕΒΑ.

Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΟΖΕΒΙΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ ΧΟΖΕΒΑ.

Τήν Κυριακήν, 18ην /31ην Ἰανουαρίου 2016, ἔλαβε χώραν ἡ ἔνταξις εἰς τό Ἁγιολόγιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ νέου Χοζεβίτου εἰς πανηγυρικήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῶν Ἁγίων Ἰωάννου καί Γεωργίου τῶν Χοζεβιτῶν.
Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ νέος Χοζεβίτης, ἐκ Ρουμανίας καταγόμενος, προσῆλθεν εἰς τούς ἁγίους Τόπους μεσοῦντος τοῦ 20οῦ αἰῶνος καί ἔλαβε τό μοναχικόν σχῆμα εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ὁσίου Σάββα καί τήν χάριν τῆς Ἱερωσύνης εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἔζησεν τόν πλεῖστον χρόνον τῆς ζωῆς αὐτοῦ  εἰς τήν Ἱ. Μονήν τοῦ Χοζεβᾶ καί διεκρίθη εἰς ἀρετήν καί ὁσιότητα, διό καί τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διά συνοδικῆς πράξεως αὐτοῦ  ἀπεφάσισε τήν ἔνταξιν αὐτοῦ εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἐκκλησίας ὅλης.
Ἅμα τῇ ἀφίξει τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τήν Μονήν, ἐν ᾧ τόν προϋπάντησε πλῆθος λαοῦ ἔξω τῆς εἰσόδου τῆς Μονῆς, ὑπεδέχθη Αὐτόν ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Κωνσταντῖνος εἰς τήν εἴσοδον τοῦ Ναοῦ διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:
«Δίκαιος δὲ ἐὰν φθάσῃ τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται·  γῆρας γὰρ τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμῷ ἐτῶν μεμέτρηται·  πολιὰ δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος. εὐάρεστος τῷ Θεῷ γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν μετετέθη·  ἡρπάγη, μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἢ δόλος ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ·  βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ καλά, καὶ ρεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον. τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς, ἀρεστὴ γὰρ ἦν Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ·
 Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, Σεβασμία τῶν Ἱεραρχῶν χορεία, Τίμιοι Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί, Ἱερολογιώτατοι Ἱεροδιάκονοι, Ὁσιώτατοι Μοναχοί καί Μοναχαί, Φιλάγιε τοῦ Θεοῦ Λαέ,
Ἡ ἁγιασμένη τοῦ Χοζεβᾶ Λαύρα τελεῖ σήμερον ἐν χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καί ζῇ τό δικό της  Θαβώρειον γεγονός! Διότι το πνευματικό αὐτῆς τέκνο, ὁ μακαριστός ἐν Ἱερομονάχοις Ἰωάννης Ἰακώβ, ἐκ τῆς ἁγιοτόκου γῆς τῆς Ρουμανίας μεταφυτευθείς, διήνυσε τά κατά τόν Ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, τρία στάδια τῆς μοναχικῆς καί ἀσκητικῆς πορείας καί βιοτῆς: ἤτοι τήν κάθαρση τό φωτισμό καί τή θέωση.
Ὁ Θεός χαρίτωσε αὐτόν ἐμφανῶς, διά τῆς ἀφθαρσίας τοῦ σκηνώματος, τῆς μυροβλυσίας καί τῆς ταχείας ἀνταποκρίσεως εἰς τά αἰτήματα τῶν ὑπεραλγούντων, οἱ οποῖοι κυριολεκτικῶς συρρέουν πρό τοῦ ἀφθάρτου του σκήνους.
Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, κατόπιν κανονικῆς ἀναμονῆς, συλλογῆς μαρτυριῶν καί καταγραφῆς θαυμαστῶν, πέραν πάσης ἀμφιβολίας, σημείων κατατεθέντων ὑπό τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἔρχεται σήμερον διά τῆς Θεοπνεύστου Ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἧς ἡ Ὑμετέρα Θειοτάτη Μακαριότης προΐσταται, ὅπως κατάταξῃ τόν μακαριστό Ἱερομόναχο Ἰωάννη Ἰακώβ εἰς τήν τῶν Ἁγίων χορείαν.
Ἡ Ἱερά λοιπόν Λαύρα τοῦ Χοζεβᾶ  βιώνει τό δικό της Θαβώρειο γεγονός, διότι ὁ Κύριος, κατά τό γεγονός τῆς Θείας Του Μεταμορφώσεως στό Ὄρος Θαβώρ, ἥνωσε τό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον εἰς τά πρόσωπα τοῦ Προφήτου Μωϋσέως, τῶν Ἁγίων Αποστόλων καί τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ ἀντιστοίχως. Οὕτως, κατά τήν σήμερον ἡμέραν ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ καί ἀποκλειστικῶς διά τῆς Χάριτος τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τό ὁποῖο ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης θά ἐπιτελέσῃ, ἑνοῦνται οἱ τρεῖς χρονικές βαθμίδες εἰς τήν μακραίωνον ἱστορίαν τῆς Ἱερᾶς ταύτης Λαύρας. Ἤτοι, τό παρελθόν εἰς τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, τῶν Ἁγίων Κτιτόρων Γεωργίου καί Ιωάννου, ἔτι δέ καί τῆς χορείας τῶν τριῶν χιλιάδων Ὁσιομαρτύρων Ἀββάδων
μέ τό παρόν εἰς τό πρόσωπον τοῦ μακαριστοῦ ἐν Ὁσίοις Ἰωάννου Ἰακώβ
καί τό μέλλον εἰς τό πρόσωπον τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, ὁ οποῖος θά ἔλθῃ «κατά τήν ἡμέραν Κυρίου τήν μεγάλην καί ἐπιφανῆ» (Μαλαχίας 4,4).
Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Σᾶς καλωσορίζομε στήν Ἁγιοτόκο Λαύρα τοῦ Χοζεβᾶ καί δεόμεθα:
Θεόφιλε καί νεολαμπέστατε Θεῖε Ιωάννη, πρέσβευε ὑπέρ τοῦ Ἁγιοφίλου Πατριάρχου ἡμῶν Θεοφίλου, ὑπέρ τῆς  Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί ὑπέρ τοῦ σύμπαντος κόσμου. ΑΜΗΝ».

Εἰς ταύτην ἀνταπήντησεν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

Δαυΐδ γρ λέγει τι «οκ γκαταλείψεις τν ψυχήν μου ες δου οδ δώσεις τν σιόν σου δεν διαφθοράν. γνώρισάς μοι δος ζως, πληρώσεις με εφροσύνης μετ το προσώπου σου.» (Ψαλμ. 15, 10-11), κηρύττει πόστολος Πέτρος ν τ βιβλί τν Πράξεων τν ποστόλων (2, 25-28).
σιολογιώτατε ρχιμανδρῖτα π. Κωνσταντνε,
 Νν πέστη καιρός τς κανονικς κατατάξεως ν τ χορ το νέφους τν γίων τς γίας μν κκλησίας το ν σκήσει λάμψαντος καί εωδιάσαντος σίου Πατρός μν ωάννου ν τος σκηνώμασι το Χοζεβ. σημερινή ορτή τν ν γίοις Πατέρων μν θανασίου καί Κυρίλλου, Πατριαρχν λεξανδρείας, λαμπρύνεται τι περισσότερον διά το χαρμοσύνου γεγονότος τς ν εχαριστιακ συνάξει νακηρύξεως νέου πνευματικο στέρος ν τ γιωνύμ Μον τν γίων Γεωργίου καί ωάννου τν Χοζεβιτν. Τούτου νεκεν φωσφόρος ορτή ατη τν γίων τς κκλησίας μν εναι πλήρης χαρς, πλήρης εφροσύνης πνευματικς, πλήρης γίου Πνεύματος, πλήρης εωδίας καί φωτισμο, ς λέγει καί μελῳδός τς κκλησίας: «τς πνευματικς χαρς καί εφροσύνης καί εωδίας λθομεν μετά τν κ περάτων τς γς ελαβν προσκυνητν ς γευθμεν καί πολαύσωμεν δοξολογοντες ν ταὐτῷ καί εχαριστοντες τόν γιον Τριαδικόν Θεόν, τόν μή γκαταλείποντα τάς ψυχάς τν σίων Ατο δεν διαφθοράν ς καί μετ’ κριβείας μαρτυρεται καί καταγγέλλεται πό το φθάρτου σκηνώματος το σίου ωάννου το Νέου Χοζεβίτου. Γεραρ τν γιοταφιτν Πατέρων δελφότης χαίρεται καί καυχᾶται ν Κυρί στοιχοσα ες τούς λόγους το θείου Παύλου λέγοντος: « καυχώμενος ν Κυρί καυχάσθω», (Α΄ Κορ. 1, 31).
 Προσέτι δέ καί ες τούς Παυλείους λόγους «κα γρ ν ν πνεύματι μες πάντες ες ν σμα βαπτίσθημεν, ετε ουδαοι, ετε λληνες, (ετε Ρουμᾶνοι), ετε δολοι ετε λεύθεροι, κα πάντες ες ν πνεμα ποτίσθημεν.», (Α΄ Κορ. 12, 13). κ το νός τούτου πνεύματος, δηλονότι το γίου, καί το Θεο καί Σωτρος μν ησο Χριστο ποτίσθησαν πάντες ο γιοι τς κκλησίας καλύτερον επεν πάντες ο γενόμενοι φίλοι το Χριστο καί κοινωνοί το προσίτου φωτός το προσώπου Ατο.
 Δεηθμεν τοῦ Κυρίου μν ησο Χριστοῦ, να καί μες ξιωθμεν τας πρεσβείαις τς ειπαρθένου περευλογημένης Δεσποίνης μν Θεοτόκου Μαρίας σύν τας κεσίαις τν ορταζομένων γίων καί σίων Πατέρων μν καί δή το σίου Πατρός μν ωάννου το Νέου Χοζεβίτου τς σημειώσεως το φωτός το Χριστο, μήν.
 καί ἀραβιστί διά στόματος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: http://www.jp-newsgate.net/ar/2016/01/31/18595
Τῆς πανηγυρικῆς θείας Λειτουργίας ταύτης, ἡ ὁποία ἐτελέσθη διά τήν ἐπίσημον ἀνακοίνωσιν καί ἐνεργοποίησιν τῆς Συνοδικῆς ἀποφάσεως, προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τοῦ Ἐξάρχου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς Κύπρον Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αὐστροουγγαρίας κ. Ἀρσενίου παρεπιδημοῦντος ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἀρχιεπισκόπου Τιμοθέου, πρῴην Ἀντιπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας εἰς Ἱεροσόλυμα,  τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, Πέλλης κ. Φιλουμένου Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Ἴρμπετ τῆς Ἰορδανίας, τοῦ Μητροπολίτου πρῴην Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Θαβώρ Ἀρχιμανδρίτου Ἱλαρίωνος, τοῦ ἡγουμένου τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰουστίνου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Ἀββᾶ Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου, τοῦ ἡγουμένου ἐν Φχές τῆς Ἰορδανίας Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Χριστοφόρου ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς εἰς Ντιμπίν καί πολλῶν ἄλλων Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί πολλῶν Ἱερέων τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας, τῶν ὁποίων ἡγεῖτο ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος κ. Τιμόθεος, πρῴην Ἀντιπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας εἰς Ἱεροσόλυμα, ψάλλοντος τοῦ π. Γεωργίου Χαρδαβέλλα, παρεπιδημοῦντος ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἡλείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη καί τοῦ κ. Βασιλείου Κοΐνη ἐν συμμετοχῇ ἀθρόου ἐκκλησιάσματος ἐκ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί λαϊκῶν πιστῶν ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἐκ Ρουμανίας ἀλλά καί ἐξ ἄλλων χωρῶν, ὡς τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Ρωσίας .

Μετά τήν ὀπισθάμβωνον εὐχήν ὁ Μακαριώτατος ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης καί τῶν συλλειτουργησάντων Ἀρχιερέων κυκλούντων τήν λάρνακα τοῦ Ὁσίου ἀνέγνωσε τό κείμενον τῆς Ἁγιοκατατάξεως, ἐν ᾧ καί ἐκτίθενται λεπτομερῶς τά τοῦ βίου καί τῆς πολιτείας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: http://www.jp-newsgate.net/gr/2016/01/31/32062
Τό κείμενον τῆς Ἁγιοκατατάξεως ἠκολούθησε ἡ ἀνάγνωσις τῆς εὐχῆς τῶν κολλύβων τοῦ Ἁγίου μέ τό Ἀπολυτίκιον αὐτοῦ. Ἠκολούθησεν ἡ Ἀπόλυσις καί ἡ ἀποτελείωσις τῆς ἀρξαμένης μεταδόσεως τῆς θ. Κοινωνίας καί ἡ διανομή τοῦ Ἀντιδώρου.
Ἐν τέλει ἠκολούθησεν ἡ δέησις μετά τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου καί ἡ παράθεσις εὐφροσύνου μοναστηριακῆς τραπέζης, εἰς τό τέλος τῆς ὁποίας ἐψάλη ὁ Πολυχρονισμός τοῦ Μακαριωτάτου, ἠκολούθησε ἡ ἄνοδος πρός τήν ἁψῖδα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἄνω διά τροχηλάτων ὀχημάτων καί ὀνηλασίας καί ὁδοιπορίας καί ἡ ἀναχώρησις τοῦ Μακαριωτάτου εἰς Ἱεροσόλυμα ἐν δοξολογίᾳ τοῦ Θεοῦ διά τά θαυμάσια αὐτοῦ εἰς τήν Ἐκκλησίαν Ἱεροσολύμων.
 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.