Βιώνουμε αυτές τις ημέρες μία από τις λαμπρότερες
θρησκευτικές περιόδους, τη Μεγάλη Εβδομάδα, το Άγιον Πάσχα. Κλιμακωτά ζούμε
όλες τις δοκιμασίες που υπέστην ο Ιησούς Χριστός από την ταπεινότητα στην
ταπείνωση, από την αμφισβήτηση στη σταύρωση και από την σταύρωση, στην
Ανάσταση, στην απόλυτη και θριαμβευτική νίκη του καλού.
Ο Χριστός ήρθε στη γη για να σηκώσει το σιδερένιο σταυρό
του ανθρώπινου πόνου, δίδαξε την αλήθεια, τη συγχώρηση, είναι το πλέον αποδεκτό
πρότυπο δικαιοσύνης και δικαιότητας. Αποδέχτηκε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με
τους ακραίους της εποχής του.Τους έδωσε την «δεύτερη ευκαιρία» που δικαιούται
κάθε άνθρωπος, κάθε λαός.
Βρισκόμαστε στην Ελλάδα του 2016, της Ελλάδας σε κρίση,
μιας Ελλάδας που λυγίζει και παραδίδει τη ζωή της στα χέρια της ανέχειας και
δίνει το τέλος αυτοπυρπολούμενη στο Σύνταγμα, μιας Ελλάδας που κυριολεκτικά
αιμορραγεί.
Τραγική ειρωνεία: η σταύρωση του Χριστού και η «σταύρωση»
της Ελλάδας
Είναι περίεργο αυτές τις μέρες, όλα είναι τόσο φορτισμένα
παρακολουθούμε πιστά το μαρτύριο μέχρι και τη σταύρωση του Ιησού.
«Θεέ μου –είπε ο
Χριστός- απομάκρυνε από το στόμα μου το ποτήρι ετούτο».
Έτσι προσευχόμαστε οι Έλληνες, όταν στρέφουμε τα μάτια
της ψυχής μας προς τον Θεό, παρακαλούμε να λυτρωθούμε, να περάσουμε στη φωτεινή
πλευρά. Όταν έλθει πια το Μ.Σάββατο, τα μεσάνυχτα ακούμε ότι ο Χριστός Ανέστη!
Χαρά,κατάνυξη και συγκίνηση πλημμυρίζει την καρδιά του κάθε χριστιανού.
Ο Έλληνας όμως
αναρωτιέται:Μετά τη «σταύρωση» της Ελλάδας θα έρθει κι η Ανάσταση;
Από τη Νεφέλη Μπέτα
Από τη Νεφέλη Μπέτα
Kοινωνική Θεολόγος
voulinet@gmail.com
voulinet@gmail.com
