Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ ΕΙΣ ΑΚΚΡΗΝ 2016

 Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ ΕΙΣ ΑΚΚΡΗΝ 2016

Τό Σάββατον 1ην/14ην Μαΐου 2016, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου κατά μετάθεσιν ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου εἰς Ἄκκρην – ἀρχαίαν Πτολεμαΐδα εἰς τόν ἐπ᾽ ὀνόματι αὐτοῦ Ἱερόν Ναόν τοῦ Πατριαρχείου. Ὡς γνωστόν ἡ ἀρχαία Πτολεμαΐς – Ἄκκρη εἰς τό βορειότατον ἄκρον τῆς ἐπικρατείας τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, εἶναι μία τῶν ἀρχαιοτάτων Μητροπόλεων τοῦ Πατριαρχείου, ἔχουσα εἰς τήν δικαιοδοσίαν αὐτῆς δώδεκα κώμας – ἀραβικάς κοινοτητας, ἤτοι τῆς Ράμε, τοῦ Κούφρ Γιασσίφ, τοῦ Σαχνίν, τοῦ Κούφρ Σμέα, τοῦ Σφαάμερ, τοῦ Ἀμπελίν, τοῦ Μάκερ, τοῦ Ζντέϊντε, τῆς Ταρσῆχα, τοῦ Πκέα, τοῦ Ἀμποῦ Σνάν. Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἅμα τῇ ἀφίξει τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τήν Ἄκκρην, ἐγένετο Αὐτῷ παρά τήν εἴσοδον τῆς πόλεως θερμοτάτη ὑπόδοχή ὑπό τοῦ Προσκοπικοῦ Σώματος τῆς πόλεως. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος προεξῆρξε τῆς θείας Λειτουργίας ἐπί τῇ ἑορτῇ ταύτῃ εἰς τόν ἀρχαῖον Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ πρῴην Μητροπολίτου Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ, Ἱερομονάχων ὡς τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου Τιβεριάδος π. Διονυσίου, τῶν Πρεσβυτέρων – Προϊσταμένων τῶν Ἀραβοφώνων Κοινοτήτων τῶν πλησιοχόρων τῶν Ἄκκρης, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τῆς Ἄκκρης ὑπό τόν Πατριαρχικόν Ἐπίτροπον εἰς Ἄκκρην Ἀρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον καί μετέχοντος πολλοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιάσματος ἐν κατανυκτικῇ προσευχῇ, ψαλμῳδίᾳ ἀκολουθούσῃ τήν ψαλμῳδίαν τῆς χορῳδίας τῆς Κοινότητος τῆς Ἄκκρης. Πρός τόν εὐσεβῆ λαόν τοῦτον ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ἑλληνιστί ἔχοντα οὕτως: «Δεῦτε τήν πανέορτον φαιδράν ἔνδοξον Ἀνάστασιν πάντες πανηγυρίσαντες, πάλιν ἑορτάσωμεν φαιδράν πανήγυριν Γεωργίου τοῦ Μάρτυρος καί στέψωμεν τοῦτον ἐαρινοῖς ἄνθεσιν ὄντα ἀήττητον, ὅπως τοῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις λάβωμεν τῶν θλίψεων ἅμα καί πλημμελημάτων ἀπολύτρωσιν, ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας. Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί. Ὁ μέγας τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ μάρτυς Γεώργιος ὁ τροπαιοφόρος συνήγαγεν πάντας ἡμᾶς ἐν τῷ ἐπωνύμῳ αὐτοῦ Ναῷ ἐν Ἄκκρῃ, ἵνα φαιδρῶς μέν τελέσωμεν τήν ἱεράν αὐτοῦ μνήμην καί θείας δεηθῶμεν χάριτος παρά τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οὗτινος τήν λαμπράν ἀνάστασιν πανηγυρίζομεν. Ὁ σήμερον τιμώμενος Ἅγιος Γεώργιος, μιμητής γενόμενος τοῦ σταυρικοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ καί δίκαιος ὤν ὡς φοίνιξ ἐξήνθησεν ἐν τῷ στερεώματι τῆς Ἐκκλησίας καί ἐφυτεύθη ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου κατά τούς σκληρούς καί ἀνηλεεῖς διωγμούς τοῦ Ρωμαίου Αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὁ ἅγιος Χριστιανόν ἑαυτόν ἀνεκήρυξε, διελέγχων τήν τῶν εἰδώλων ματαιότητα καί ἀσθένειαν καί μυκτηρίζων τούς πιστεύοντας ἐπ᾽ αὐτά (τά εἴδωλα). Ἐπί πλέον δέ, ὁ Γεώργιος διήλεγξε τήν ἀδικίαν τῶν συγχρόνων αὐτοῦ κοσμοκρατόρων, διά τοῦτο τιμᾶται οὗτος ὡς δίκαιος, μιμούμενος τόν δίκαιον ἐκεῖνον ἄνθρωπον, (Ματθ. 27, 19/ Λουκ. 23,47) δηλονότι τόν Χριστόν. Εἰς τόν ἅγιον Γεώργιον ἐφαρμόζει τούς λόγους τοῦ Προφητάνακτος Δαυΐδ ὁ μελῳδός αὐτοῦ διερωτώμενος ὁ δίκαιος ἐκεῖνος, ὁ ἐξανθήσας ὡς φοίνιξ τίς καί ποῖος ἐστίν; Ὁ μεγάλαθλος Γεώργιος. Δίκαος ὡς φοῖνιξ, λέγει ὁ Δαυΐδ, ἀνθήσει καί ὡσεί ἡ κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται. Πεφυτευμένοι οἱ δίκαιοι ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσουσιν: ὅτι εὐθύς Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν καί οὐκ ἔστι ἀδικία ἐν αὐτῷ», (Ψαλμός 91, 13-16). Κατά δέν τόν θεῖον Παῦλον, «δυνατός ὁ Θεός, ἡ δικαιοσύνη Αὐτοῦ μένει εἰς τόν αἰῶνα» (Β´ Κορ. 9,9). Ἡ θεία τοῦ Χριστοῦ δικαιοσύνη, ἀγαπητοί μου, ἐφανερώθη ἡμῖν τοῖς ἀνθρώποις ἐν τῷ σταυρῷ καί τῇ ἀναστάσει αὐτοῦ. Αὐτή ἀκριβῶς ἡ δικαιοσύνη τοῦ γυμνοῦ ξύλου τοῦ Σταυροῦ καί τοῦ κενοῦ τάφου τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ ἀνέδειξε τόν τροπαιοφόρον Γεώργιον ὡς μέγαν μάρτυρα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. «Πεπληρωμένος ὤν τῶν καρπῶν τῆς δικαιοσύνης» καί τῆς ἀφάτου φιλανθρωπίας τῶν διά τῆς ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ φίλος καί συμμάρτυς τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος σύν τοῖς προφήταις τοῖς Ἀποστόλοις καί πᾶσι τοῖς ἁγίοις, εὐαγγελίζεται πᾶσι τοῖς ἀνθρώποις τήν καινήν ἐν Χριστῷ κτίσιν, δηλονότι τήν ἐν τῷ κόσμῳ φανερωθεῖσαν Ἐκκλησίαν, τήν προτυποῦσαν τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Αὕτη δέ ἡ βασιλεία τῶν Οὐρανῶν εἶναι ἡ δικαιοσύνη τοῦ Χριστοῦ, ἡ δέ δικαιοσύνη τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως δηλονότι τό φῶς τῆς ἀληθείας. «Ἐγώ εἰμι ἡ Ἀνάστασις καί ἡ ζωή. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ κἄν ἀποθάνῃ ζήσεται. Καί πᾶς ὁ ζῶν καί πιστεύων εἰς ἐμέ οὐ μη ἀποθάνῃ εἰς τόν αἰῶνα», (Ἰωάν. 11,25-26) λέγει ὁ Κύριος. Καί ἀλλαχοῦ «ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου. Ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἀλλ᾽ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς», (Ἰωάν. 8,12). Ἰδού διά τί ὁ μελῳδός ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ἀναφωνεῖ: «Χθές συνεθαπτόμην σοι Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι Σοι. Συνεσταυρούμην σοι χθές, αὐτός με συνδόξασον Σωτήρ ἐν τῇ βασιλείᾳ Σου». Ἡ σημερινή μνήμη τοῦ ἁγίου Γεωργίου ἐπιβεβαιώνει τό παγκόσμιον γεγονός τῆς Ἀναστάσεως ἐκ τῶν νεκρῶν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. «Μηδείς φοβείσθω θάνατον. ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος», κηρύττει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Καί τοῦτο διότι κατά τόν θεῖον Παῦλον «Ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστόν Ἰησοῦν, εἰς τόν θάνατον Αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν, συνετάφημεν οὖν Αὐτῷ διά τοῦ βαπτίσματος εἰς τόν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστός ἐκ νεκρῶν διά τῆς δόξης τοῦ Πατρός, οὕτω καί ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. Εἰ γάρ σύμφοιτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλά καί τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα», Ρωμ. 6,3-5). Αὐτό τοῦτο τό κήρυγμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ εὐαγγελίζεται διά μέσου τῶν αἰώνων καί ἡ ἁγία ἡμῶν τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία. Τοῦτο τό σωτηριώδες κήρυγμα διεφύλαξε ἀνόθευτον καί καθαρόν ἀπό κάθε εἴδους νοθεύσεως καί μείξεως. Τοῦτο τό κήρυγμα, δηλονότι τήν ἁγίαν τῶν ἀποστόλων παράδοσιν, καλούμεθα νά διαφυλάξωμεν καί ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς τῶν ἀντικειμένων ἡμῖν δυνάμεων, ἐάν ὄντως θέλωμεν νά ἀντιμετωπίσωμεν τούς συγχρόνους ἡμῖν Διοκλητιανούς καί Πιλάτους οἱ ὁποῖοι εἰσέτι δέν ἔχουν φύγει ἀπό προσώπου τοῦ ἀναστάντος καί ζῶντος Θεοῦ ἡμῶν. Ὁ νοῦν Χριστοῦ ἔχων θεῖος Παῦλος προειδοποιεῖ τόν μαθητήν αὐτοῦ ἀπόστολον Τιμόθεον λέγων: «ἔσται γάρ καιρός ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλά κατά τάς ἐπιθυμίας τάς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τήν ἀκοήν καί ἀπό μέν τῆς ἀληθείας τήν ἀκοήν ἀποστρέψουσιν, ἐπί δέ τούς μύθους ἐκτραπήσονται», (Β Τιμ. 4, 3-4). Τήν ἀνόθευτον καί ὑγιαίνουσαν ταύτην πίστιν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων διεφύλαξεν ὁ μεγαλομάρτυς Γεώργιος μέχρις αἵματος, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός αὐτοῦ, «Ὡς μάρτυς ἀήττητος, ὡς ἀθλοφόρος, ὡς ἀκαταγώνιστος τῆς πίστεως ὑπέρμαχος, νῦν πύργος ἀκράδαντος τοῖς εὐφημοῦσι σε, πάνσοφε Γεώργιε, γενοῦ περιτοιχίζων ταῖς ἱκεσίαις σου». Δεηθῶμεν λοιπόν ἀδελφοί μου, τοῦ Ἀναστάντος Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ἵνα διά τῶν πρεσβειῶν τῆς ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας σύν ταῖς ἱκεσίαις τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου ἀξιωθῶμεν τοῦ ἀπροσίτου καί ἀνεσπέρου φωτός τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ. Χριστός Ἀνέστη», καί ἀραβιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: http://www.jp-newsgate.net/ar/2016/05/13/21624 Πολύς λαός ἐκοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ὅλος δέ ὁ λαός προσῆλθε καί ἔλαβε ἀπό τῶν χειρῶν τοῦ Μακαριωτάτου τό Ἀντίδωρον καί εἰκόνας εὐλογίας. Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτάνευσις τρίς πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἔμπροσθεν τοῦ τάφου τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Κυπρίου, τοῦ μαρτυρήσαντος ἐν Πτολεμαΐδι τόν 19ον αἰῶνα. Μετά τήν λιτανείαν ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τό ἐν τῷ ἰσογείῳ τῆς Μονῆς εὐρύτατον καί ἀνακαινισμένον ὑπό τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου ἡγουμενεῖον. Κατά τήν δεξίωσιν ταύτην ἐξεφωνήθησαν προσφωνήσεις ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς Κοινότητος τῆς Ἄκκρης, ὑπό τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἀστυνομίας τῆς Ἄκκρης, ὑπό τοῦ Σεΐχη τῆς Ἄκκρης κ. Σαμήρ Ἄση, ὑπό τοῦ Σεΐχη τοῦ Μπαάνε κ. Νουριντίν , ὑπό τοῦ ἐκπροσώπου τῶν Μπαχάϊ, ὑπό τοῦ Ἐκπροσώπου τῆς Νεολαίας, ὑπό τῆς ἐκπροσώπου τῶν Δικαστῶν κας Τανούς καί ὑπό τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου. Τήν δεξίωσιν ταύτην κατέκλεισε διά τῆς προσφωνήσεως Αὐτοῦ ὁ Μακαριώτατος: (ἀναρτηθήσεται προσεχῶς). Τήν μεσημβρίαν ἡ Πατριαρχική Συνοδεία καί πολύς λαός παρεκάθισαν εἰς τράπεζαν, τήν ὁποίαν παρέθεσεν ὁ φίλεργος καί φιλόξενος ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος πρός παραμυθίαν καί εὐφροσύνην τῶν τιμώντων διά τῆς συμμετοχῆς αὐτῶν τόν Ἅγιον Γεώργιον καί τήν ἑορτήν αὐτοῦ. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.