Τήν Δευτέραν, 7ην / 20ήν Ἰουνίου 2016,
Δευτέραν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐτελέσθη θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν
Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γωνιᾶς, προεξάρχοντος ὡς
χοροστατοῦντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων
κ.κ. Θεοφίλου, λειτουργούντων τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιμανδριτῶν Χριστοφόρου
καί Ἱερωνύμου καί συμπροσευχομένων τῶν Ἁγιωτάτων Ἀρχιερέων, Ἱερέων καί
λαϊκῶν μελῶν τῆς Ἀντιπροσωπείας καί Συνοδείας τοῦ Πατριαρχείου
Ἱεροσολύμων καί τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν τῶν μετεχουσῶν τῶν ἐργασιῶν τῆς
Συνόδου.
Μετά τήν Λειτουργίαν ταύτην καί τό πρωϊνόν ἔλαβε χώραν ἡ ἐναρκτήριος Συνεδρία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν αἴθουσαν τελετῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, παρουσίᾳ τοῦ τέως Βασιλέως τῆς Βουλγαρίας κ. Συμεών καί τῶν Παρατηρητῶν τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, συμφώνως πρός τά ἀποφασισθέντα.
Διαρκούσης τῆς ἐναρκτηρίου ταύτης Συνεδρίας, ἀπηύθυνε προσφώνησιν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος. Εἰς ταύτην ἀντεφώνησαν πάντες οἱ Προκαθήμενοι, τονίζοντες ὡς καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης τήν ἐπιτακτικήν ἀνάγκην τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου ταύτης, καθ’ ὅτι διά ταύτης συνάζονται καί ἐπικοινωνοῦν μεταξύ αὐτῶν αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι καί δίδουν μίαν δυνατήν Χριστιανικήν μαρτυρίαν εἰς τά ποίμνια αὐτῶν καί εἰς τόν κόσμον.
Εἰς τήν ἐναρκτήριον Συνεδρίαν ταύτην ἀπηύθυνε προσφώνησιν ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἔχουσαν ὡς ἑξῆς:
Παναγιώτατε,
Μακαριώτατοι καί Ἱερώτατοι Ἅγιοι Ἀδελφοί,
Κατά τάς σεπτάς ταύτας ἡμέρας τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, οἱ Προκαθήμενοι τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησιῶν μετά τῶν τιμίων συνοδειῶν ἡμῶν, τῇ ἐπινεύσει καί τῷ φωτισμῷ τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, τοῦ ἐπιφοιτήσαντος τοῖς ἐν τῷ ὑπερῴῳ συνηγμένοις Ἁγίοις Μαθηταῖς καί Ἀποστόλοις τοῦ Χριστοῦ, μετέχομεν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπερβαίνοντες ἀποστάσεις, «μή μεταίροντες ὅρια αἰώνια, ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν», ἀλλ ἀπ’ ἐναντίας αἵροντες προσκόμματα καί ὑπερνικῶντες τυχόν διαφοράς, ἐπισφραγίζοντες τήν συνοδικήν Ἡμῶν συνεργασίαν διά τῆς εὐχαριστιακῆς Ἡμῶν κοινωνίας πρός οἰκοδομήν, στήριξιν καί σωτηρίαν τῶν χριστεπωνύμων ποιμνίων Ἡμῶν καί μαρτυρίαν εἰρήνης, συνδιαλλαγῆς καί ἑνότητος πρός τόν κόσμον, τόν ταλανιζόμενον ἐκ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, τοῦ μεταναστευτικοῦ προβλήματος καί τῶν ἐγκλημάτων τῆς πρωτοφανοῦς καί σκληρᾶς ὁμαδικῆς βίας καί ζητοῦντα λόγον ζωῆς, ὅς ἐστί Χριστός Κύριος.
Ἡ τῶν Ἱεροσολύμων Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐτήρησε στάσιν ἀναμφιταλάντευτον ὑπέρ τῆς συγκλήσεως τοῦ Ἱεροῦ Σώματος τούτου, μετέχουσα διά τῶν ἐκπροσώπων αὐτῆς εὐθύς ἐξ ἀρχῆς εἰς ὅλα τά στάδια τῆς μακρᾶς προετοιμασίας αὐτῆς διά τῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων, Διορθοδόξων Ἐπιτροπῶν, Προσυνοδικῶν Διασκέψεων καί Συνάξεων τῶν Προκαθημένων. Ἐκθύμως δέ μετέχει καί σήμερον διά τῆς Μετριότητος Ἡμῶν καί τῆς τιμίας Συνοδείας Ἡμῶν, μεταφέρουσα ἐνταῦθα τόν ἀδελφικόν αὐτῆς χαιρετισμόν ἐκ τῆς καθημερινῆς λειτουργικῆς καί προσκυνηματικῆς ἐμπειρίας αὐτῆς ἀπό τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου, τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου καί τοῦ Ὑπερῴου τῆς Πεντηκοστῆς καί τήν ἀγωνίαν τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καί τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, στέγη καί ἀσπίς τῶν ὁποίων τυγχάνουν τά Πανάγια Προσκυνήματα.
Τῶν σεπτῶν Προσκυνημάτων τούτων, σημείων καί μαρτυρίων τῆς ἐπί γῆς Θεανθρωπίνης καί σωτηριώδους παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Μέγας Βασιλεύς καί Ἅγιος Κωνσταντῖνος, ὁ καί συγκαλέσας τήν Α΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἀπαρχήν καί πρότυπον τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, κατέστησε, διά τῆς μητρός αὐτοῦ Ἁγίας Ἑλένης, φρουρόν τό Τάγμα τῶν Σπουδαίων, ἤτοι τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα, ἡγούμενος τῆς ὁποίας τυγχάνει ὁ ἑκάστοτε Πατριάρχης Ἱεροσολύμων. Διά τοῦτο, ἐν τῇ ἀποστολῇ αὐτής ταύτῃ, τῆς φρουρήσεως δηλονότι τῶν Ἁγίων Τόπων, ἀνέλαβε προσφάτως τό λίαν ἐπιτακτικόν καί σημαντικόν ἔργον τῆς συντηρήσεως, προστασίας καί ἀποκαταστάσεως τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, τῇ συνεργασίᾳ τοῦ Τάγματος τῶν Φραγκισκανῶν καί τοῦ Πατριαρχείου τῶν Ἀρμενίων εἰς Ἱεροσόλυμα, συμφώνως πρός ἐκπονηθεῖσαν ἤδη ἐπιστημονικήν μελέτην ὑπό Διεπιστημονικῆς ὁμάδος τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Αἱ δαπάναι τοῦ ἔργου τούτου προϋπολογίζονται εἰς τέσσαρα ἑκατομύρια εὐρώ καί πλέον καί ἀναμένονται νά καλυφθοῦν διά τῶν εὐσεβῶν χορηγιῶν καί δωρεῶν Ἐκκλησιῶν, Κρατῶν, Ὀργανισμῶν καί ἁπλῶν ἰδιωτῶν, «ἱλαρῶν δοτῶν, οὕς ἀγαπᾷ ὁ Θεός».
Ταῦτα περί τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου καί τοῦ ἔργου τῆς ἀποκαταστάσεως τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου καταθέτοντες, εὐχόμεθα τήν εὐόδωσιν τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἐργασιῶν Ἡμῶν καί ἀναμένομεν τήν συμπαράστασιν Ὑμῶν, ἵνα τό Ἱερόν Κουβούκλιον, ἀποκαθιστάμενον, ἐξακολουθήσῃ νά παραμένῃ, ὡς γέγραπται ἐπ’ αὐτοῦ, «κτῆμα καί ἀφιέρωμα τῷ Χριστῷ τῶν Ὀρθοδόξων Ρωμαίων» καί ὁρατόν σημεῖον ἀναφορᾶς, λατρείας, εὐχαριστιακῆς κοινωνίας καί ἑνότητος ὅλων τῶν Ἁγιωτάτων Ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καθώς καί προσκυνήσεως τῶν ἀπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης Χριστιανῶν καί ἐπισκέψεως, κατά τόν ὑμνῳδόν, «λαῶν καί φυλῶν».
Τήν μεσημβρίαν παρετέθη γεῦμα εἰς τούς Προκαθημένους καί εἰς τάς συνοδείας Αὐτῶν ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, τό ἑσπέρας δέ τῆς ἡμέρας ταύτης, τό Ἱερόν Σῶμα τῆς Συνόδου ἠσχολήθη μέ τήν ἀνάγνωσιν καί τόν σχολιασμόν ἑνός ἐκ τῶν ἀποφασισθέντων κειμένων, «Ἡ Ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ»
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
Μετά τήν Λειτουργίαν ταύτην καί τό πρωϊνόν ἔλαβε χώραν ἡ ἐναρκτήριος Συνεδρία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τήν αἴθουσαν τελετῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, παρουσίᾳ τοῦ τέως Βασιλέως τῆς Βουλγαρίας κ. Συμεών καί τῶν Παρατηρητῶν τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, συμφώνως πρός τά ἀποφασισθέντα.
Διαρκούσης τῆς ἐναρκτηρίου ταύτης Συνεδρίας, ἀπηύθυνε προσφώνησιν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος. Εἰς ταύτην ἀντεφώνησαν πάντες οἱ Προκαθήμενοι, τονίζοντες ὡς καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης τήν ἐπιτακτικήν ἀνάγκην τῆς συγκλήσεως τῆς Συνόδου ταύτης, καθ’ ὅτι διά ταύτης συνάζονται καί ἐπικοινωνοῦν μεταξύ αὐτῶν αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι καί δίδουν μίαν δυνατήν Χριστιανικήν μαρτυρίαν εἰς τά ποίμνια αὐτῶν καί εἰς τόν κόσμον.
Εἰς τήν ἐναρκτήριον Συνεδρίαν ταύτην ἀπηύθυνε προσφώνησιν ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἔχουσαν ὡς ἑξῆς:
Παναγιώτατε,
Μακαριώτατοι καί Ἱερώτατοι Ἅγιοι Ἀδελφοί,
Κατά τάς σεπτάς ταύτας ἡμέρας τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, οἱ Προκαθήμενοι τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησιῶν μετά τῶν τιμίων συνοδειῶν ἡμῶν, τῇ ἐπινεύσει καί τῷ φωτισμῷ τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, τοῦ ἐπιφοιτήσαντος τοῖς ἐν τῷ ὑπερῴῳ συνηγμένοις Ἁγίοις Μαθηταῖς καί Ἀποστόλοις τοῦ Χριστοῦ, μετέχομεν τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπερβαίνοντες ἀποστάσεις, «μή μεταίροντες ὅρια αἰώνια, ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν», ἀλλ ἀπ’ ἐναντίας αἵροντες προσκόμματα καί ὑπερνικῶντες τυχόν διαφοράς, ἐπισφραγίζοντες τήν συνοδικήν Ἡμῶν συνεργασίαν διά τῆς εὐχαριστιακῆς Ἡμῶν κοινωνίας πρός οἰκοδομήν, στήριξιν καί σωτηρίαν τῶν χριστεπωνύμων ποιμνίων Ἡμῶν καί μαρτυρίαν εἰρήνης, συνδιαλλαγῆς καί ἑνότητος πρός τόν κόσμον, τόν ταλανιζόμενον ἐκ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, τοῦ μεταναστευτικοῦ προβλήματος καί τῶν ἐγκλημάτων τῆς πρωτοφανοῦς καί σκληρᾶς ὁμαδικῆς βίας καί ζητοῦντα λόγον ζωῆς, ὅς ἐστί Χριστός Κύριος.
Ἡ τῶν Ἱεροσολύμων Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐτήρησε στάσιν ἀναμφιταλάντευτον ὑπέρ τῆς συγκλήσεως τοῦ Ἱεροῦ Σώματος τούτου, μετέχουσα διά τῶν ἐκπροσώπων αὐτῆς εὐθύς ἐξ ἀρχῆς εἰς ὅλα τά στάδια τῆς μακρᾶς προετοιμασίας αὐτῆς διά τῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων, Διορθοδόξων Ἐπιτροπῶν, Προσυνοδικῶν Διασκέψεων καί Συνάξεων τῶν Προκαθημένων. Ἐκθύμως δέ μετέχει καί σήμερον διά τῆς Μετριότητος Ἡμῶν καί τῆς τιμίας Συνοδείας Ἡμῶν, μεταφέρουσα ἐνταῦθα τόν ἀδελφικόν αὐτῆς χαιρετισμόν ἐκ τῆς καθημερινῆς λειτουργικῆς καί προσκυνηματικῆς ἐμπειρίας αὐτῆς ἀπό τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου, τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου καί τοῦ Ὑπερῴου τῆς Πεντηκοστῆς καί τήν ἀγωνίαν τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καί τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, στέγη καί ἀσπίς τῶν ὁποίων τυγχάνουν τά Πανάγια Προσκυνήματα.
Τῶν σεπτῶν Προσκυνημάτων τούτων, σημείων καί μαρτυρίων τῆς ἐπί γῆς Θεανθρωπίνης καί σωτηριώδους παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Μέγας Βασιλεύς καί Ἅγιος Κωνσταντῖνος, ὁ καί συγκαλέσας τήν Α΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἀπαρχήν καί πρότυπον τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, κατέστησε, διά τῆς μητρός αὐτοῦ Ἁγίας Ἑλένης, φρουρόν τό Τάγμα τῶν Σπουδαίων, ἤτοι τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα, ἡγούμενος τῆς ὁποίας τυγχάνει ὁ ἑκάστοτε Πατριάρχης Ἱεροσολύμων. Διά τοῦτο, ἐν τῇ ἀποστολῇ αὐτής ταύτῃ, τῆς φρουρήσεως δηλονότι τῶν Ἁγίων Τόπων, ἀνέλαβε προσφάτως τό λίαν ἐπιτακτικόν καί σημαντικόν ἔργον τῆς συντηρήσεως, προστασίας καί ἀποκαταστάσεως τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, τῇ συνεργασίᾳ τοῦ Τάγματος τῶν Φραγκισκανῶν καί τοῦ Πατριαρχείου τῶν Ἀρμενίων εἰς Ἱεροσόλυμα, συμφώνως πρός ἐκπονηθεῖσαν ἤδη ἐπιστημονικήν μελέτην ὑπό Διεπιστημονικῆς ὁμάδος τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Αἱ δαπάναι τοῦ ἔργου τούτου προϋπολογίζονται εἰς τέσσαρα ἑκατομύρια εὐρώ καί πλέον καί ἀναμένονται νά καλυφθοῦν διά τῶν εὐσεβῶν χορηγιῶν καί δωρεῶν Ἐκκλησιῶν, Κρατῶν, Ὀργανισμῶν καί ἁπλῶν ἰδιωτῶν, «ἱλαρῶν δοτῶν, οὕς ἀγαπᾷ ὁ Θεός».
Ταῦτα περί τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου καί τοῦ ἔργου τῆς ἀποκαταστάσεως τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου καταθέτοντες, εὐχόμεθα τήν εὐόδωσιν τῶν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἐργασιῶν Ἡμῶν καί ἀναμένομεν τήν συμπαράστασιν Ὑμῶν, ἵνα τό Ἱερόν Κουβούκλιον, ἀποκαθιστάμενον, ἐξακολουθήσῃ νά παραμένῃ, ὡς γέγραπται ἐπ’ αὐτοῦ, «κτῆμα καί ἀφιέρωμα τῷ Χριστῷ τῶν Ὀρθοδόξων Ρωμαίων» καί ὁρατόν σημεῖον ἀναφορᾶς, λατρείας, εὐχαριστιακῆς κοινωνίας καί ἑνότητος ὅλων τῶν Ἁγιωτάτων Ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καθώς καί προσκυνήσεως τῶν ἀπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης Χριστιανῶν καί ἐπισκέψεως, κατά τόν ὑμνῳδόν, «λαῶν καί φυλῶν».
Τήν μεσημβρίαν παρετέθη γεῦμα εἰς τούς Προκαθημένους καί εἰς τάς συνοδείας Αὐτῶν ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, τό ἑσπέρας δέ τῆς ἡμέρας ταύτης, τό Ἱερόν Σῶμα τῆς Συνόδου ἠσχολήθη μέ τήν ἀνάγνωσιν καί τόν σχολιασμόν ἑνός ἐκ τῶν ἀποφασισθέντων κειμένων, «Ἡ Ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ»
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
