Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙΟΝ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΣ.

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙΟΝ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗΣ.

Τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 23^ης Αὐγούστου/ 5^ης Σεπτεμβρίου 2016, ἡμέραν τῆς Ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἔλαβε χώραν ἡ τελετή τῆς ἀνόδου τῆς εἰκόνος τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἐκ τοῦ ἐν Γεθσημανῇ Θεομητορικοῦ Μνήματος, παρ᾽ ὅ ἐφυλάσετο ἀπό τῆς 12^ης /25^ηςΑὐγούστου 2016 εἰς τό ἔναντι τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Μετόχιον τῆς Γεθσημανῆς.

Ἡ ἐν λιτανείᾳ τελετή αὕτη ἤρχισε μετά τήν ἐν Γεθσημανῂ θείαν Λειτουργίαν, καί ἀνελθοῦσα εἰσῆλθεν εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων ἀπό τῆς Πύλης τοῦ Ἁγίου Στεφάνου διά τῆς Ὁδοῦ τοῦ Μαρτυρίου.

Ἡ πομπή τῆς λιτανείας, ἀποτελουμένη πρῶτον ἐκ τοῦ ἡγουμένου τῆς Γεθσημανῆς Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, κρατοῦντος ἐπιστηθίως τήν Ἱεράν Εἰκόνα, ἐξ Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, τοῦ Τελετάρχου τῶν Πατριαρχείων Ἀρχιμανδρίτου π. Βαρθολομαίου, μοναχῶν, μοναζουσῶν καί προσκυνητῶν, ψαλλόντων τά τροπάρια «Ἐν τῇ Γεννήσει τήν παρθενίαν ἐφύλαξας», «Ἀπόστολοι ἐκ περάτων συναθροισθέντες ἐνθάδε Γεσθημανῇ τῷ χωρίῳ…».

Ἡ λιτανεία ἐσταμάτησε διά δέησιν εἰς τάς Ἱεράς Μονάς τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, Πραιτωρίου, Ἁγίου Χαραλάμπους καί Σεϊδανάγιας, ἐν ᾧ δεξιά καί ἀριστερά τῆς ὁδοῦ ἵσταντο εὐλαβεῖς πιστοί, καταστηματάρχαι καί οἱ κάτοικοι τῶν ὁδῶν τούτων, προσκυνοῦντες τήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καί ὑποβάλλοντες αὐτῇ τάς ἰκεσίας καί τά αἰτήματα αὐτῶν, ἔχοντες στολίσει τούς οἴκους διά σημαιῶν, ἀνθέων καί εἰκόνων.

Εἰς τήν διασταύρωσιν τῆς Χριστιανικῆς ὁδοῦ μετ᾽αὐτῆς τοῦ Πατριαρχείου ἐγένετο στάσις τῆς λιτανείας καί προσῆλθεν διά προσκύνησιν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν καί ἐντοπίων Ἱεροσολυμιτῶν καί προσκυνητῶν.

Ἀπό τῆς στάσεως ταύτης, ἡ λιτανεία ἐσυνέχισε διά τῆς Χριστιανικῆς ὁδοῦ καί ἔφθασεν εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ἀνέμενε διά προσκύνησιν ὁ Γέρων Σκευοφύλαξ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεραπόλεως κ. Ἰσίδωρος μετά τῶν Ναϊτῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί ἀνεπέμφθη δέησις, ἀκολούθως δέ ἀνῆλθεν εἰς τό ἐνταῦθα Μετόχιον, ἔνθα ἐψάλη ὁ Πολυχρονισμός τοῦ Μακαριωτάτου καί ἐτοποθετήθη ἡ σεπτή εἰκών εἰς τήν θέσιν αὐτῆς, φυλασσομένη ἄχρι τοῦ ἑπομένου ἔτους.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.