ΕΥΧΗ ΕΠΙ ΤΗΙ ΔΙΑΣΑΛΕΥΘΕΙΣΗΙ ΑΓΙΑΙ ΤΡΑΠΕΖΗΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΚΛΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕ

ΕΥΧΗ ΕΠΙ ΤΗΙ ΔΙΑΣΑΛΕΥΘΕΙΣΗΙ ΑΓΙΑΙ ΤΡΑΠΕΖΗΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΚΛΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕ

Τήν πρωΐαν τῆς 23^ης Σεπτεμβρίου/ 6^ης  Ὀκτωβρίου 2016, εὐθύς μετά τήν θ. Λειτουργίαν εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, ἀνέγνωσε εἰς τό παρακείμενον παρεκκλήσιον τῆς ἁγίας Μεγαλομάρτυρος ἰσαποστόλου Θέκλης τήν εὐχήν ἐκ τοῦ Εὐχολογίου ἐπι τῇ διασαλευθείσῃ Ἁγίᾳ Τραπέζῃ, λόγῳ τῶν γενομένων ἐργασιῶν ἐπισκευῆς ἀνακαινίσεως καί δαπάναις τοῦ Τυπικάρη Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀλεξίου, ἵνα μετά τήν ἀνάγνωσιν τῆς εὐχῆς ταύτης ἄρξηται ἀπό τῆς ἑσπέρας ὁ Ἑσπερινός καί ἀπό τῆς αὔριον ἡ θεία Λειτουργία ἐπί τῇ μνήμῃ τῆς Ἁγίας Θέκλης, τήν 23^ην τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου.

Ἐπί τῷ γεγονότι τούτῳ εἰς τό Ἐπιτροπικόν ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:

«Ψάλατε δή τῷ ὀνόματι αὐτοῦ, δότε δόξαν ἐν αἰνέσει αὐτοῦ, (Ψαλμ. 65,2)… «Ὄτι ἅγιος ὁ Ναός σου θαυμαστός ἐν δικαιοσύνῃ Κύριε», (Ψαλμ. 64,5-6), ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός.

Ἅγιοι Ἀδελφοί καί σεβαστοί Πατέρες,

 Χάριτι Θεοῦ καί ταῖς πρεσβείαις τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καί Ἰσαποστόλου Θέκλης, ἧς τήν μνήμην ἑορτάζομεν, ὡλοκληρώθησαν αἱ ἀνακαινιστικαί ἐργασίαι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ μαρτυροῦντος τήν ἐπώνυμον αὐτῆς σεβασμίαν καί ἀρχαιοπρεπῆ Μονήν, τήν ἀποτελοῦσαν τμῆμα ἀναπόσπαστον τῆς Ἱερᾶς καί Πατριαρχικῆς Μονῆς τῶν ἁγίων ἐνδόξων Θεοστέπτων μεγάλων καί Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τῶν καί ἱδρυτῶν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Τό γεγονός τοῦτο ἐνέχει ἰδιαιτέραν σημασίαν διά τήν ἀποστολήν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος ἡ ὁποία διά μέσου τῶν αἰώνων ἀπεδείχθη ὁ πιστός μάρτυς τῶν μαρτυρίων, τῶν εὐαγγελιζομένων τό μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας, δηλονότι τήν γέννησιν, τήν σταύρωσιν καί τήν τριήμερον Ταφήν καί Ἀνάστασιν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

 Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι τά Πανάγια Προσκυνήματα ὡς καί αἱ Ἱεραί Μοναί καί Ναοί, οἱ κοσμοῦντες τούς Ἁγίους Τόπους γενικώτερον καί τήν Ἁγίαν Πόλιν Ἱερουσαλήμ εἰδικώτερον, διεφυλάχθησαν καί διετηρήθησαν ὡς τόποι λατρείας, ἁγιασμοῦ καί εὐλογίας χάρις εἰς τήν ἀνύστακτον καί θυσιαστικήν μέριμναν τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων.

Ἡ ἀνακαίνισις καί ὁ καλλωπισμός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Θέκλης ἀποτελεῖ κατ’ οὐσίαν συνέχειαν τοῦ πρό καιροῦ ἀνακαινισθέντος Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, τῇ πρωτοβουλίᾳ καί ἐνεργείᾳ καί δαπάναις τοῦ ρέκτου Ἁγιοταφίτου ἀδελφοῦ ἡμῶν Ὁσιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Ἀλεξίου Τυπικάρη καί Ἱεροψάλτου ἐν τῷ εἰρημένῳ Ναῷ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, πρός ὅν Πατέρα Ἀλέξιον εἴπωμεν μετά τοῦ θείου Παύλου «τό ἀγαθόν ποίει καί ἕξεις ἔπαινον», (Ρωμ. 13,3) καί «ὁ ἔπαινος οὗτος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων ἀλλ’ ἐκ τοῦ Θεοῦ», (Ρωμ. 2,29).

Ἐπί δέ τούτοις εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν τῷ ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ εὐχόμενοι, ὅπως ἡ χάρις τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ καί αἱ πρεσβεῖαι τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας σύν ταῖς ἱκεσίαις τῆς Ἁγίας Πρωτομάρτυρος καί Ἰσαποστόλου Θέκλης ἐνισχύουν πάντα τά τίμια μέλη τῆς Γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, ἰδίᾳ δέ τόν Πατέρα Ἀλέξιον, ἵνα διά λόγου τε καί ἔργου ἀγαθοῦ δοξάζηται καί ἁγιάζηται μεγαλωσύνως τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί Πατρός ἡμῶν. Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.