Ομιλία κατά το Αρχιερατικό Συλλείτουργο στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ισαακίου Δαλμάτων Αγίας Πετρουπόλεως
(Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α` Οικουμενικής Συνόδου, Επέτειος 83ων Γενεθλίων Μητροπολίτου Αγίας Πετρουπόλεως κ. Βλαδιμήρου)
Με πολλή χαρά και αγαλλίαση ψυχής, συνεχίζοντας την Ειρηνική μας Επίσκεψη στην Αδελφή Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, ευρισκόμεθα σήμερα, με την Τίμια Συνοδία μας, στην ευλογημένη και ιστορική πόλη σας, η οποία είναι αφιερωμένη στον άγιο Απόστολο Πέτρο και συγχρόνως είναι συνδεδεμένη με μία πολύ σημαντική μορφή της Ρωσικής Ιστορίας, αυτή του λαμπρού και ενδοξοτάτου αυτοκράτορος Πέτρου του Μεγάλου.
Σήμερα έχουμε την εξαιρετική ευλογία από τον Θεό να συλλειτουργούμε μεθ’ υμών και μετά των αγαπητών εν Χριστώ αδελφών Αρχιερέων και λοιπών κληρικών, στον περίλαμπρο αυτόν Ναό του Οσίου Ισαακίου, Ηγουμένου της Μονής των Δαλμάτων, του Ομολογητού, ο οποίος αποτελεί ιερό σέβασμα της πόλεως και καύχημα του λαού, αλλά και περίτρανη απόδειξη της ευσεβείας του προς τον Θεό, της προσηλώσεως προς την αληθινή Πίστη και την Ορθόδοξη Εκκλησία των κτιτόρων του.
Η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει σήμερα λαμπροπρεπώς την ιερά μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου. Η Εορτή αυτή μας υπενθυμίζει την Ενότητα της Εκκλησίας εν Αγίω Πνεύματι αλλά και την Δύναμή Της, η οποία εν τη Ενότητι του Αγίου Πνεύματος κατανικά την κακοδοξία και αναδεικνύει την Αλήθεια της Ορθοδόξου Πίστεως.
Δεν είναι τυχαίο, ότι κατ’ αυτή την ημέρα συνήλθαμε και εμείς, Ορθόδοξοι αδελφοί, κληρικοί και λαϊκοί από την Ρωσία και την Ελλάδα, και εν Ενότητι Αγίου Πνεύματος προσφέραμε κοινή λατρεία προς τον αληθινό Θεό.
Η αγία Ενότητά μας, όμως, μας υπενθυμίζει και τις υποχρεώσεις μας απέναντι στις εντολές του Κυρίου μας. Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, ο Άγιος Απόστολος Παύλος, ομιλών προς τους Ιερείς της Εφέσου, τους υπενθύμισε τους λόγους του Κυρίου Ιησού, ο Οποίος είπε: «Μακάριόν εστι μάλλον διδόναι η λαμβάνειν» (Πραξ. κ 35).
Δια των λόγων αυτών κατανοούμε ότι, όσοι ομολογούμε τον Χριστό, πρέπει να είμεθα έτοιμοι να προσφέρουμε την αγάπη μας προς τον Θεό και την αγάπη μας προς τον πλησίον. Και το λέγω αυτό, διότι ζούμε σε μίαν εποχή, όπου ο λόγος του Χριστού φαίνεται παράδοξος και περιφρονείται υπό των πολλών, κακοποιείται και διαστρέφεται.
Η αγάπη μας προς τον Θεό είναι θεμελιωμένη στην χριστιανική πίστη ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας των ανθρώπων, αλλά και ότι η αγάπη μας προς το πλησίον είναι επίσης απαύγασμα της ιδίας χριστιανικής πίστεως, διότι όλοι οι άνθρωποι είμεθα προς αλλήλους αδελφοί.
Αυτή την ιερή αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον διατρανώνουμε σήμερα και επί πλέον ομολογούμε ότι η αγάπη, την οποίαν αισθανόμεθα να κυριεύει την ύπαρξή μας, δεν είναι αίσθημα νεκρό η έννοια αφηρημένη, αλλά δύναμη ενεργός και παράγων έμπρακτης καρποφορίας, η οποία μπορεί να φθάσει στα όρια και της θυσίας της ζωής μας.
Αν ανασκοπήσουμε την ιστορία των Πατέρων και των Αγίων μας, θα διαπιστώσουμε ότι αισθάνθηκαν και άσκησαν κατά τρόπο παραδειγματικό αυτή την εντολή του Κυρίου μας. Η βαθειά πίστη τους στον Πανάγαθο Θεό φώτισε και τις πλέον σκοτεινές ημέρες της ζωής τους και η ψυχή τους ήταν πάντοτε γεμάτη από συμπάθεια και έμπρακτη αγάπη προς τον πλησίον.
Γνώριζαν πολύ καλά πόσο άγιο και ευλογημένο γεγονός είναι ο χριστιανός να κάνει κοινωνούς της χαράς και των αγαθών, τα οποία προσφέρει ο Πανάγαθος Θεός, όλους τους ταλαιπωρημένους αδελφούς του, αυτούς που στενάζουν κάτω από το πέλμα του πολύμορφου ανθρώπινου πόνου, γιατί πάντοτε μέσα στην πιστεύουσα και φιλάνθρωπη καρδιά τους είχε βαθειά απήχηση ο λόγος του Κυρίου: Μακάριόν εστι μάλλον διδόναι η λαμβάνειν.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Είναι γνωστό σε όλους σας, ότι στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια οι αδελφοί σας Ορθόδοξοι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν σοβαρά πρόβλήματα, τα οποία δημιούργησε η οικονομική κρίση. Παρόμοια προβλήματα και ανάλογες δυσκολίες αντιμετωπίσατε και σεις κατά το παρελθόν. Εμείς πιστεύουμε, ότι όλα αυτά είναι δοκιμασίες του Θεού, εξ αιτίας των λαθών μας και της απομακρύνσεώς μας από την ευσέβεια και την βαθειά πίστη στον Θεό που μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας. Κατά βάθος, όλοι βλέπουμε και αισθανόμεθα, ότι πίσω από τις δοκιμασίες υπάρχει η αγάπη του Θεού. Γι’ αυτό δεν απελπιζόμεθα και δεν απογοητευόμεθα. Πιστεύουμε, όπως πιστέψατε και πιστεύετε και σεις, στο έλεος του Θεού και αγωνιζόμεθα. Έχουμε πολύτιμο συμπαραστάτη την Αγία Εκκλησία μας και τις προσευχές των ομοδόξων αδελφών μας ανά την Οικουμένη. Πολύτιμος χειραγωγός μας είναι ο λόγος του Κυρίου μας. Όπως οι μακάριοι πρόγονοί μας έπραξαν στις κρίσιμες στιγμές της ζωής τους, έτσι και εμείς ως χριστιανοί θα αγωνισθούμε να αναδειχθούμε άξιοι των περιστάσεων. Έμβλημά μας, ατομικό και κοινό, είναι ο πλησίον. Αυτός που εμφανίζεται κάθε στιγμή ενώπιόν μας υπό την μορφή του δυστυχισμένου αδελφού, ο οποίος υποφέρει χωρίς ψωμί, χωρίς στέγη, χωρίς φάρμακα, χωρίς στήριξη, χωρίς θαλπωρή αγάπης και χαράς. Ελπίδα μας και στηριγμός μας είναι η Εκκλησία του Χριστού, με τους Ποιμένες και τους καλούς αδελφούς, μαζί με τους οποίους κύπτουμε με συμπάθεια και γνήσια συμπαράσταση επάνω στους πραγματικούς μάρτυρες της ζωής, κάνοντας τον πόνο τους πόνο μας, και την χαρά τους χαρά μας.
Σήμερα που είμεθα εδώ κοντά σας, και βιώνουμε την ενότητα της πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, αισθανόμεθα, ότι δεν είμεθα μόνοι μας. Αισθανόμεθα ότι είστε κοντά μας και μας ενδυναμώνετε με την προσευχή σας. Γι’ αυτό, Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί πατέρες και αγαπητοί αδελφοί, σας ευχαριστούμε για την λαμπρή υποδοχή, την ωραία φιλοξενία και τα πολλά και πλούσια αισθήματα αγάπης και φιλαδελφίας που επεδείξατε προς την ημετέρα ταπεινότητα και την Τίμια Συνοδία μας.
Ευχαριστούμε τον Πανάγαθο Θεό, διότι μας έδωσε σήμερα και μίαν επί πλέον χαρά, να είμεθα κοντά σας, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Βλαδίμηρε, και να συνεορτάζουμε μαζί σας την επέτειο των γενεθλίων σας.
Συμμετέχοντες στην χαρά σας και την χαρά του ευσεβούς ποιμνίου σας, εκφράζουμε τα φιλάδελφα αισθήματά μας προς το σεβαστό πρόσωπό σας, αλλά και τον σεβασμό και την εκτίμηση της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος προς την Σεβασμιότητά σας.
Η Χάρις του Θεού σας αξίωσε μακράς και λαμπράς ιερατικής και αρχιερατικής προσφοράς εν τη Εκκλησία, δια της οποίας απεδείξατε την βαθυτάτη πίστη σας, την ακλόνητη αφοσίωσή σας στην αγία Εκκλησία, τους ιερούς Κανόνες και τις Παραδόσεις Της.
Σας τιμούμε και εμείς σήμερα, μαζί με την Αγιώτατη Εκκλησία της Ρωσίας και τον ευσεβή κλήρο και λαό της τοπικής Εκκλησίας, οι οποίοι κατά τις εόρτιες αυτές στιγμές, αναγνωρίζοντας την ποικιλοτρόπως εκδηλούμενη προς αυτούς πατρική σας στοργή και θυσιαστική προσφορά, σας ανταποδίδουν τον προσήκοντα σεβασμό και την υιική τους αγάπη.
Ευχόμεθα, ο Δωρεοδότης Κύριος να χαρίζει στην υμετέρα πεφιλημένη Σεβασμιότητα έτη ως πλείστα, εν υγεία αμφιλαφεί, προς συνέχιση της τετιμημένης και λαμπράς αρχιερατικής διακονίας της.
Εκφράζουμε, για μία ακόμη φορά, τις ευχαριστίες μας προς τον Αγιώτατο Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσίας κύριο Κύριλλο για την ευγενή και φιλάδελφη πρόσκληση, τα αγαθά αισθήματα και τις φιλόφρονες εκδηλώσεις τιμής και αγάπης προς την ημετέρα ταπεινότητα, την Τίμια Συνοδία μας και τον ευσεβή και φιλόχριστο ελληνικό λαό.
Προσευχόμεθα για σας, και παρακαλούμε και σεις να μην παύσετε να προσεύχεσθε εκτενώς υπέρ των εν Ελλάδι ομοπίστων αδελφών σας.
Πολλά τα έτη σας, Σεβασμιώτατε
