O Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου
κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2013, θα προστεί του
Αρχιερατικού Συλλειτούργου που θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Παναγίας
Ευαγγελιστρίας στην Παλουριώτισσα, επ’ ευκαιρία εορτασμού 50 χρόνων του
ιερού Ναού. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, θα προστεί του Μνημοσύνου των
Μονίμων Αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς
. Την Δευτέρα, 25 Νοεμβρίου 2013,
θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον
πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο συνοικισμό Άσπρες στο
Στρόβολο.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ.
Χριστοφόρος την Τρίτη, 26 Νοεμβρίου 2013, θα λειτουργήσει και κηρύξει
στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στο συνοικισμό Άσπρες στο
Στρόβολο.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ.
Γρηγόριος την Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2013, θα λειτουργήσει και κηρύξει
στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης στη Λευκωσία. Στη συνέχεια ο
Θεοφιλέστατος θα προστεί του Ετήσιου Εθνικού Μνημοσύνου των πεσόντων,
των απαγχονισθέντων, των θανόντων εν βασανιστηρίοις και των εν ειρήνη
τελειωθέντων αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α. της επαρχίας Λευκωσίας. Το εσπέρας
της ιδίας, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού
στο εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης στο Γυμνάσιο Γερίου. Στο τέλος του
Εσπερινού θα αναπεμφθεί Δέηση για ανεύρεση των Αγνοουμένων και επιστροφή
των προσφύγων Παλαικύθρου στο τουρκοκρατούμενο χωριό, όπου εόρταζαν με
ιδιαίτερο σεβασμό σε παλαιό ναό της κατεχόμενης κοινότητας την Αγία και
Πάνσοφο Αικατερίνη. Την Δευτέρα, 25 Νοεμβρίου 2013, το εσπέρας, θα
χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον
πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού στην Ξυλοφάγου. Την επομένη, το
πρωί, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον ίδιο Ιερό Ναό.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
20 Νοεμβρίου 2013
************************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013
ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ
ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιη΄18-27) (Γαλ. στ΄ 11-18)
Αιώνια κληρονομία
«Τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;»
Στην υπερεκτίμηση και απολυτοποίηση των υλικών αγαθών σε βαθμό θεοποίησής τους, αλλά και στην ειδωλοποίηση του εγωισμού του ανθρώπου, αναφέρεται η περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε σήμερα. Για να ξεπεράσει τα εμπόδια αυτά που υψώνονται τόσο αμείλικτα μπροστά του, ο άνθρωπος καλείται να παραδώσει με εμπιστοσύνη τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού. Όπως ακριβώς προσφέρεται το υπόδειγμα του μικρού παιδιού που το βλέπουμε να παραδίδεται στην αγάπη των γονέων του και να τους εμπιστεύεται πλήρως. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το περιστατικό της ευλογίας των παιδιών από τον Κύριο, προηγείται της συνάντησης με τον πλούσιο νέο της περικοπής μας.
Στην υπερεκτίμηση και απολυτοποίηση των υλικών αγαθών σε βαθμό θεοποίησής τους, αλλά και στην ειδωλοποίηση του εγωισμού του ανθρώπου, αναφέρεται η περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε σήμερα. Για να ξεπεράσει τα εμπόδια αυτά που υψώνονται τόσο αμείλικτα μπροστά του, ο άνθρωπος καλείται να παραδώσει με εμπιστοσύνη τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού. Όπως ακριβώς προσφέρεται το υπόδειγμα του μικρού παιδιού που το βλέπουμε να παραδίδεται στην αγάπη των γονέων του και να τους εμπιστεύεται πλήρως. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το περιστατικό της ευλογίας των παιδιών από τον Κύριο, προηγείται της συνάντησης με τον πλούσιο νέο της περικοπής μας.
Ο πλούσιος νέος
Στην απορία του νέου τι έπρεπε να
κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή, ο Κύριος τον παρέπεμψε στο
μωσαϊκό νόμο. Σε καθήκοντα που ήδη είχε εφαρμόσει από την παιδική του
ηλικία. Ο Νόμος λειτουργούσε ως «παιδαγωγός εις Χριστόν». Η εφαρμογή του
οδηγούσε τον άνθρωπο της Παλαιάς Διαθήκης στην αγάπη, την αλήθεια και
τη Χάρη του Χριστού.
Ωστόσο, ο πλούσιος νέος αδυνατούσε να
αισθανθεί τον Θεό στην ύπαρξή του, παρόλο που είχε εφαρμόσει τις εντολές
Του. Και αυτό γιατί το κίνητρό του δεν ήταν ασφαλώς η αγάπη του Θεού,
αλλά η ανύψωση και η εγωιστική ανάδειξη του εαυτού του. Παραμέρισε το
Θεό από τη ζωή του και έψαχνε εναγωνίως στηρίγματα για τον εαυτό του σε
λάθος δρόμο και αντίστροφη για την αξία του ανθρώπου πορεία.
Γι’ αυτό και τον βλέπουμε να είναι
ασφυκτικά εναγκαλισμένος με τα υλικά αγαθά, στην περιουσία και τα
χρήματά του. Καλλιεργούσε επίσης μια επικίνδυνη αυταρέσκεια που
εκφραζόταν με τη φήμη του ως καλού, ηθικού και θρησκευτικού ανθρώπου.
Όλα όμως αυτά τον οδηγούσαν μόνο στην ειδωλοποίηση του εαυτού του και
κατ’ επέκταση στην αφροσύνη. Αποκλειστικό του στήριγμα είχαν γίνει οι
φυσικές και βιολογικές του δυνάμεις, παρόλο που γνώριζε ότι αυτά είναι
εντελώς πρόσκαιρα και προσωρινά.
Ειδωλολατρία
Ο νέος της περικοπής είχε ταυτισθεί με
την περιουσία του. Σε σημείο μάλιστα που τα χρήματα και τα υλικά αγαθά
προσδιόριζαν την αξία της ύπαρξής του. Τοποθέτησε η δυστυχισμένη αυτή
ύπαρξη, τα υλικά αγαθά στη θέση του θεού, δίνοντάς τους ανάλογη υπόσταση
στη ζωή του.
Ο Χριστός με τα όσα υπέδειξε στο νέο
εκείνο, θέλησε να το βοηθήσει να καταλάβει πώς μ’ αυτό τον τρόπο ο
άνθρωπος καταστρέφεται και οδηγείται στην απώλεια. Γι’ αυτό και του
λέγει: «Ένα σου λείπει ακόμη. Όλα όσα έχεις πώλησέ τα και μοίρασέ τα
στους φτωχούς και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό. Και ύστερα έλα να με
ακολουθήσεις».
Ο Κύριος στέλλει σε όλους μας ξεκάθαρα
μηνύματα. Μας βοηθά να καταλάβουμε ότι η φιλοχρηματία και η φιλαργυρία
είναι ειδωλολατρία. Ειδωλολατρία σημαίνει υποταγή και υποδούλωση στη
φθορά των υλικών αγαθών. Ειδωλοποίηση του εγωισμού σημαίνει απομόνωση,
μοναξιά και επομένως καταδίκη. Ο Χριστός μέσω της Εκκλησίας Του και της
αλήθειας της, προσκαλεί όλους μας να απελευθερωθούμε από το φορτίο της
υλικής κυριαρχίας και ν’ απαγκιστρωθούμε από ψευδαισθήσεις για δήθεν
υπεραξία του εγώ μας έναντι των άλλων ανθρώπων.
Πραγματικά, πόσο δυστυχισμένη ύπαρξη
προβάλλει ο νέος της περικοπής μας, όταν τον βλέπουμε να είναι τόσο
προσκολλημένος και προσαραγμένος στα υλικά αγαθά; «Περίλυπος εγένετο, ήν
γαρ πλούσιος σφόδρα». Είναι γι’ αυτό άλλωστε που ο Κύριος διαπιστώνει
ότι «εκείνοι που έχουν τα χρήματα δύσκολα θα εισέλθουν στη Βασιλεία του
Θεού. Είναι πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας,
παρά πλούσιος να εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού».
Κοινωνία αγάπης
Ο λόγος του Χριστού αγγίζει τις πιο
ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής, προκειμένου αυτή ν’ αποδώσει
πνευματικά μελωδήματα. Στη διαδικασία αυτού του αγγίγματος, ο άνθρωπος
αφυπνίζεται και διερωτάται ποιος μπορεί να σωθεί τη στιγμή που βυθίζεται
στις βιοτικές μέριμνες και τις υλικές φροντίδες. Βέβαια, η σωτηρία μας
«παρά ανθρώποις αδύνατόν εστι». Η σωτηρία είναι ακριβώς η κοινωνία μας
στην αγάπη του Θεού, που απελευθερώνει τον άνθρωπο από κάθε είδους
δεσμεύσεις που έχουν σχέση με την προσκόλληση στα υλικά αγαθά. Για να
δεχθεί ο άνθρωπος τη σωτηρία, θα πρέπει επειγόντως να εμπιστευτεί τον
εαυτό του στον Θεό και να παραδοθεί χωρίς όρους και όρια στην αγάπη Του.
Να προσκολληθεί σ’ αυτήν, για να μπορέσει ν’ απελευθερωθεί και να
σπάσει τα δεσμά της κάθε μορφής δουλείας που τον κυκλώνει σήμερα και τον
στραγγαλίζει πνευματικά. Αν αυτό γίνει, τότε μπορούμε να είμαστε
σίγουροι ότι «παρά τω Θεώ πάντα δυνατά εστι».
Αγαπητοί αδελφοί, ο άνθρωπος ιδιαίτερα
της εποχής μας, γκρεμίζει καθημερινά την ύπαρξή του επειδή την εξαρτά
μονομερώς με την περιουσία που εκφράζεται με τα υλικά αγαθά και ό,τι
έχει σχέση με αυτά. Δεν την εξαρτά με την πραγματική ουσία του που
φανερώνεται στην πιο αυθεντική της μορφής στην κοινωνία με το Θεό, στο
Πρόσωπο του Χριστού. Σ΄ αυτή την κοινωνία μάς προσκαλεί καθημερινά η
αγάπη του Χριστού, η οποία είναι η μόνη βάση που μας εξυψώνει και μας
καταξιώνει σε μια δυναμική που διανοίγει απεριόριστα τους ορίζοντες της
ζωής μας στην προοπτική ενός βαθύτερου νοήματος που τόσο εναγωνίως
αναζητούσε ο νέος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος.
**********************************************
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Προς Γαλάτας: στ΄ 11-18
Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα
τῇ ἐμῇ χειρί. ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν
ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται. οὐδὲ
γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς
περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο
καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ
κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ. ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι
ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ
στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ' αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ τοῦ Θεοῦ.
Τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω· ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου
Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω. Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί· ἀμήν.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Δέστε μέ πόσο μεγάλα γράμματα σάς
έγραψα με το δικό μου το χέρι. Όσοι θέλουν να αρέσουν σύμφωνα με τη
σάρκα, αυτοί σας αναγκάζουν να κάνετε την περιτομή, μονάχα για να μη
καταδιώκονται εξαιτίας τού σταυρού τού Χριστού. Επειδή, ούτε αυτοί που
κάνουν την περιτομή τηρούν τον νόμο• αλλά, θέλουν να κάνετε εσείς την
περιτομή, για να έχουν καύχηση στη σάρκα σας. Σε μένα, όμως, μη γένοιτο
να καυχώμαι, παρά μονάχα στον σταυρό τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
διαμέσου τού οποίου ο κόσμος σταυρώθηκε ως προς εμένα και εγώ ως προς
τον κόσμο. Επειδή, στον Ιησού Χριστό ούτε η περιτομή έχει κάποια ισχύ
ούτε η ακροβυστία, αλλά η καινούργια κτίση. Και όσοι περπατήσουν σύμφωνα
με τούτο τον κανόνα, ειρήνη επάνω σ' αυτούς και έλεος, κι επάνω στον
Ισραήλ τού Θεού. Στο εξής, κανένας ας μη μου δίνει ενόχληση• επειδή, εγώ
βαστάζω στο σώμα μου τα στίγματα του Κυρίου Ιησού.
Η χάρη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού είθε να είναι μαζί με το πνεύμα σας, αδελφοί. Αμήν.
Η χάρη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού είθε να είναι μαζί με το πνεύμα σας, αδελφοί. Αμήν.
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Κατά Λουκάν: ιή 18-27
Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων·
Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ
Ἰησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. τὰς
ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς,
τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. ὁ δὲ εἶπε· Ταῦτα πάντα
ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἔτι ἕν
σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις
θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα
περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς
περίλυπον γενόμενον εἶπε· Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες
εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον
διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ
εἰσελθεῖν. εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; ὁ δὲ εἶπε·
Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Και κάποιος άρχοντας τον ρώτησε,
λέγοντας: Δάσκαλε αγαθέ, τι να πράξω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή; Και ο
Ιησούς είπε σ' αυτόν: Τι με λες αγαθό; Κανένας δεν είναι αγαθός, παρά
μονάχα ένας, ο Θεός. Τις εντολές τις ξέρεις: «Μη μοιχεύσεις Μη φονεύσεις
Μη κλέψεις Μη ψευδομαρτυρήσεις Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου».
Και εκείνος είπε: Όλα αυτά τα φύλαξα από τη νιότη μου. Μόλις τα άκουσε
αυτά ο Ιησούς, είπε σ' αυτόν: Ένα σου λείπει ακόμα πούλησε όλα όσα
έχεις, και διαμοίρασέ τα σε φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό
και έλα, ακολούθα με. Και εκείνος, όταν τα άκουσε αυτά, έγινε περίλυπος
επειδή, ήταν υπερβολικά πλούσιος. Και ο Ιησούς, βλέποντάς τον να έχει
γίνει περίλυπος, είπε: Πόσο δύσκολα θα μπουν μέσα στη βασιλεία τού Θεού
αυτοί που έχουν τα χρήματα επειδή, είναι ευκολότερο καμήλα να περάσει
από βελονότρυπα, παρά πλούσιος να μπει μέσα στη βασιλεία τού Θεού. Κι
αυτοί που το άκουσαν, είπαν: Και ποιος μπορεί να σωθεί; Και εκείνος
είπε: Τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό.
