|
«…
Μή δοῦμε τή Σαρακοστή μέ τά μάτια τῶν παθῶν καί τῶν ἁμαρτιῶν μας, ὡς περίοδο
δηλαδή κατήφειας, θλίψης καί μαρασμοῦ.
῎Ας τή δοῦμε μέ τά μάτια τῶν Ἁγίων μας,
ὡς χαρμόσυνη περίοδο πού ἀναδεικνύει τόν ἀληθινό ἑαυτό μας, περίοδο πού μᾶς
δίνεται ἡ εὐκαιρία μέ τόν πιό δραστικό τρόπο νά ζήσουμε τήν ἀγάπη καί τήν
ἑνότητα πού ἔφερε ὁ Χριστός μας, μαζί Του καί μεταξύ μας. ῎Αλλωστε, ἡ Μεγάλη
῾Εβδομάδα, γιά τήν ὁποία μᾶς ἑτοιμάζει ἡ Σαρακοστή, ἀκριβῶς τήν ἀλήθεια αὐτή
προβάλλει: τόν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἑαυτοῦ μας ὡς συσταύρωση μέ τόν Χριστό, τήν
ἀνάσταση τοῦ νέου καί ἁγίου ἑαυτοῦ μας ὡς συνανάσταση μέ ᾽Εκεῖνον….»
†
Ο Δημητριάδος Ιγνάτιος
«Πληροφόρηση»,
Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2015
|
