Τήν Κυριακήν, 1ην/14ην Ἰουνίου 2015, ὁ ἐξοχώτατος Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας κ. Νικόλαος Ἀναστασιάδης ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον, ἀκολουθούμενος ὑπό τῆς ἐριτίμου συζύγου αὐτοῦ κας Ἄντρης Ἀναστασιάδου, ἡ ὁποία παρηκολούθησε τήν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἧς προεξῆρξεν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθόδιος, ὡς καί ὑπό κλιμακίου συνεργατῶν αὐτοῦ.
Τόν ἐξοχώτατον κ. Πρόεδρον ὑπεδέχθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν καί τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών καί προσεφώνησε αὐτόν διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἐχούσης ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:
Ἐξοχώτατε Πρόεδρε τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας κ. Νικόλαε Ἀναστασιάδη.
Χαίρει σήμερον ἡ γεραρά Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης ἐπί τῇ σημαντικῇ ταύτῃ ὑποδοχῇ τῆς ὑμετέρας Ἐξοχότητος μετά τῶν ἐκλεκτῶν συνεργατῶν αὐτῆς εἰς τό Παλαίφατον Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων.
Ἡ ἐνταῦθα παρουσία Σας, κύριε Πρόεδρε, ἀποτελεῖ εὐλογίαν, τόσον διά τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς Κύπρου, ὅσον καί διά τήν ὑμετέραν Ἐξοχότητα. Προσέτι δέ ἀποτελεῖ μαρτυρίαν ἁπτήν εἰς τήν ἀπό κοινοῦ ἱστορικήν, πολιτισμικήν κληρονομίαν ἀλλά καί εἰς τήν Ἑλληνορθόδοξον Χριστιανικήν ἡμῶν πίστιν καί παράδοσιν.
Τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, γνωστόν ὡς τό Πατριαρχεῖον τοῦ εὐσεβοῦς γένους τῶν Ρωμαίων, πεπιστευμένον ὑπό τῆς θείας Προνοίας τήν διαφύλαξιν καί διακονίαν τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, συνεχίζει ἀόκνως τήν ποιμαντικήν καί πνευματικήν αὐτοῦ ἀποστολήν μεριμνῶν, ἀφ᾽ ἑνός μέν διά τό ἐν τῇ πνευματικῇ ἐκκλησιαστικῇ αὐτοῦ δικαιοδοσίᾳ χριστεπώνυμον πλήρωμα, ἀφ᾽ ἑτέρου δέ διά τήν ἐλευθέραν προσέλευσιν τῶν ἀπανταχόθεν τῆς γῆς προσκυνητῶν εἰς τά πάνσεπτα μαρτύρια τῆς ἱερᾶς ἱστορίας καί δή τό μαρτύριον τῆς τριημέρου Ταφῆς καί Ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δηλονότι τόν Πανάγιον Τάφον.
Περιττόν νά εἴπωμεν, ὅτι ἡ συμβολή τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τήν διατήρησιν τοῦ ὑφισταμένου πολυεθνικοῦ καί πολυθρησκευτικοῦ ἀλλά καί τοῦ «διακοινοτικοῦ πολιτικοῦ status quo” τῆς ἁγίας Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων, ἀναγνωρίζεται ὑφ᾽ ὅλων τῶν ἀμέσως καί ἐμμέσως ἐνδιαφερομένων Ἀρχῶν τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας ὡς καί τῶν κρατῶν τοῦ Ἰσραήλ καί τῶν Παλαιστινίων καί ἄλλων διεθνῶν παραγόντων.
Κύριε Πρόεδρε, εἶναι γνωστόν ὅτι ἡ ἱστορική πορεία τῆς δοκιμαζομένης νήσου Κύπρου εἶναι ἀρρήκτως συνυφασμένη μετά τῆς ἱστορικῆς πορείας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς γενικώτερον καί τῆς ἁγίας Γῆς εἰδικώτερον. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ἡ ἐπίσκεψίς Σας εἰς τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ λαμβάνει χώραν, καθ᾽ ἥν στιγμήν εἰς τάς γειτονικάς ἡμῶν χώρας διαδραματίζεται ὁ ἐκτοπισμός ἀπό τῶν πατρῴων αὐτῶν ἑστιῶν ὡς καί ὁ ἀπηνής διωγμός τῶν Χριστιανῶν μετά τῶν ἀθῴων αὐτῶν συμπατριωτῶν, ἀλλά καί ἡ ὡς μή ὤφελε ἀπάνθρωπος ἀλληλοκτονία καί ἀδελφοκτονία.
Εἰς τό πρόσωπον τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος, τῆς φερούσης τά στίγματα τῆς πικρᾶς ταύτης ἐμπειρίας, Κύριε Πρόεδρε, διακρίνομεν τόν συμπάσχοντα μετά τῶν πασχόντων καί τόν συγχαίροντα μετά τῶν χαιρόντων. Διά τοῦτο, ἡ ἐπίσκεψίς Σας αὐτή ἀποτελεῖ σημεῖον εἰς ἀγαθόν, ὡς ἀναφωνεῖ καί ὁ Προφήτης Ἡσαΐας: «Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τά ἀγαθά», (Ρωμ. 10,15/ Ἡσ. 52,7).
Ἡμεῖς δέ, κύριε Πρόεδρε, θέλομεν νά Σᾶς διαβεβαιώσωμεν ὅτι οὐ παυόμεθα διακαῶς προσευχόμενοι, ἀπό τοῦ τόπου τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ πάθους τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ὑπέρ ἐπικρατήσεως τῆς εἰρήνης καί τῆς ἁρμονικῆς συμβιώσεως τῶν λαῶν τῆς περιοχῆς ἡμῶν καί τοῦ κόσμου γενικώτερον, ἰδιαιτέρως δέ ὑπέρ ἀπελευθερώσεως καί ἀποκαταστάσεως τῆς ἑνότητος τῆς Κύπρου.
καί ἐτίμησεν Αὐτόν διά τῆς τιμητικῆς διακρίσεως τοῦ περιδεραίου τῆς Εἰρήνης, τό ὁποῖον ἀπονέμεται εἰς ἐξεχούσας προσωπικότητας εἰς ἐπιβραβευσιν τῆς συμπαραστάσεως αὐτοῦ πρός τόν Πανάγιον Τάφον καί τό Πατριαρχεῖον καί προσέφερε εἰς αὐτόν ἀσημένιαν εἰκόνα τοῦ προστάτου Αὐτοῦ Ἁγίου Νικολάου καί εἰς τούς συνεργάτας Αὐτοῦ Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας.
Ὁ κ. Πρόεδρος συγκεκινημένος ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν τιμητικήν ταύτην διάκρισιν καί τήν ὑποδοχήν καί ἐδεσμεύθη ὅτι πάντοτε ἐκ τῆς θέσεως Αὐτοῦ, ἧς πρώτη προτεραιότης τυγχάνει ἡ προώθησις καί ἡ ἐπίλυσις τοῦ Κυπριακοῦ θέματος καί ἡ ἀποκατάστασις τῆς ἑνότητος τῆς μεγαλονήσου Κύπρου θά καθίσταται ὑποστηρικτής τῶν συμφερόντων τοῦ Πατριαρχείου, ἰδίᾳ δέ τῶν εἰς τήν Ἐξαρχίαν καί τήν περιουσίαν τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς τήν Κύπρον καί προσέφερε εἰς τόν Μακαριώτατον ἀσημένιαν λήκυθον.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
