Το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τον ιδρυτή του Άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο
Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τη μνήμη του ιδρυτού του, Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Σήμερα, τελέστηκε Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χειροτόνησε στο βαθμό του διακόνου τον υποδιάκονο Ανδρέα Κρότσακ, ουκρανικής καταγωγής, δίνοντάς του το όνομα Ιάκωβος.
Κατά τη Θεία Λειτουργία παρέστη αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης υπό τον Καρδινάλιο Κουρτ Κοχ, πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Χριστιανική Ενότητα.
Συμπροσευχήθηκαν πολλοί Ιεράρχες του Θρόνου και άλλων Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, κληρικοί, μοναχοί και μοναχές από την Πόλη και την Ελλάδα.
Επίσης, εκκλησιάστηκαν ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Μάρκος Μπόλαρης, ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, οι πρέσβεις της Ελλάδας στην 'Αγκυρα, Πέτρος Μαυροειδής, και της Ουκρανίας, Andrii Sybiha, οι γενικοί πρόξενοι της Ελλάδας, Γεωργία Σουλτανοπούλου, της Ουκρανίας, Oleksander Gaman, της Γεωργίας, Inga Kikvadze, ο κ. Rostislav Pavlenko, σύμβουλος του Προέδρου της Ουκρανίας, διπλωμάτες, 'Αρχοντες Οφφικιάλιοι της Μεγάλης Εκκλησίας του Χριστού και πλήθος πιστών.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Επίσκοπος Χριστουπόλεως Μακάριος.
Μετά την απόλυση, ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσφώνησε την επίσημη αντιπροσωπεία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αναφερόμενος στον διεξαγόμενο διάλογο «της αγάπης και της αληθείας» μεταξύ των δύο Εκκλησιών, ο οποίος ξεκίνησε πριν από περίπου μισό αιώνα, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τόνισε ότι τα νέα υπό εξέταση θέματα θα δώσουν ισχυρή ώθηση στη συνέχιση της προσπάθειας αντιμετώπισης των ζητημάτων που διαιρούν τις δύο Εκκλησίες.
Στην ομιλία του, επιπλέον, αναφέρθηκε και σε όλους όσοι μάχονται τον διάλογο μεταξύ των δύο Εκκλησιών. «Εις δε τους εκπροσώπους του αντιοικουμενικού και αντιδιαλογικού φονταμενταλισμού, λέγομεν, μετ? εμφάσεως, ότι όχι μόνον δεν είναι οι αυθεντικοί υπερασπισταί της εκκλησιαστικής παραδόσεως, ως οι ίδιοι θεωρούν τον εαυτόν των, αλλά ότι παρερμηνεύουν και παραποιούν την γνησίαν παράδοσιν, και, διά του ου κατ? επίγνωσιν ζήλου των, διχάζουν τον λαόν του Θεού. Ως απεφάνθη η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, ‘'κοινός'' και ‘'ενιαίος'' σκοπός εις πάντας τους θεολογικούς διαλόγους, τους οποίους διεξάγει η Ορθόδοξος Εκκλησία, είναι ‘'η τελική αποκατάστασις της εν τη ορθή πίστει και τη αγάπη ενότητος'' (Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον, §12). Το κοινόν ποτήριον της Θείας Ευχαριστίας προϋποθέτει την κοινήν πίστιν, την πλήρη συμφωνίαν εις την ομολογίαν της πίστεως».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην απόφαση της Εκκλησίας της Ρωσίας να διακόψει την ευχαριστιακή κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αντιδρώντας στην απόφασή του να εκχωρήσει Αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας.
«Εις την Θείαν Ευχαριστίαν συμπυκνούται το θεανδρικόν μυστήριον της Εκκλησίας και εκφράζεται η ενότης του εκκλησιαστικού Σώματος. Ως θεολογεί ο 'Αγιος Νικόλαος Καβάσιλας (Εις την Θείαν Λειτουργίαν, PG 150, 452), η Εκκλησία ‘'σημαίνεται εν τοις μυστηρίοις'', δηλαδή εν τη Ευχαριστία, και ‘' διά των μυστηρίων τούτων των ιερών, ώσπερ διά θυρίδων, εις τον σκοτεινόν τούτον κόσμον ο ήλιος εισέρχεται της δικαιοσύνης'' (Ν. Καβάσιλας, Περί της εν Χριστώ ζωής, PG 150, 504).
Ενώ εις τον θεολογικόν ημών διάλογον, επί της αρχής ταύτης καθορίζεται η σχέσις ενότητος εν τη πίστει και ευχαριστιακής κοινωνίας, δυστυχώς, εις την εν εξελίξει διαδικασίαν χορηγήσεως Αυτοκεφαλίας εις τον εν Ουκρανία λαόν του Θεού εκ μέρους του καθ? ημάς Οικουμενικού Θρόνου, ως εγένετο και κατά το παρελθόν εις αντιστοίχους περιπτώσεις, με σκοπόν να επέλθη ειρήνευσις εν Ουκρανία, να προληφθούν περαιτέρω διασπάσεις, να αναπαυθή ο εμπερίστατος ουκρανικός λαός και να ενισχυθή η ενότης και η ευστάθεια της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η αδελφή Εκκλησία της Ρωσσίας, αντιδρώσα εις το Ουκρανικόν Αυτοκέφαλον, διέκοψε την ευχαριστιακήν κοινωνίαν μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Εις την περίπτωσιν ταύτην, η Ευχαριστία, το κεντρικόν γεγονός της εκκλησιαστικής ζωής, χρησιμοποιείται, ανεξαρτήτως από την υφισταμένην ενότητα εν τη πίστει, μετά περισσής ευκολίας, ως μέσον διά να ασκηθή πίεσις, δήθεν προς διαφύλαξιν της ενότητος της Ορθοδοξίας, η οποία αποκόπτεται τοιουτοτρόπως από την εν τη πίστει ενότητα, άνευ της οποίας δεν νοείται η κοινωνία ‘'εν τοις μυστηρίοις'' και συνδέεται με κοσμικά κριτήρια, τα οποία καθίστανται μέτρον του ‘'ουκ εκ του κόσμου'' χαρακτήρος της Εκκλησίας. Η στάσις αύτη του Πατριαρχείου Μόσχας στερείται θεολογικού και εκκλησιολογικού θεμελίου, και αντίκειται προς την Παράδοσιν της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας».
Επιπρόσθετα, επεσήμανε τη σημασία του διαλόγου μεταξύ Ρωμαιοκαθολικής και Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο οποίος διευκολύνει την κοινή χριστιανική μαρτυρία στον σύγχρονο κόσμο, που, μεταξύ άλλων, δοκιμάζεται και από τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό.
Στη συνέχεια, ο Καρδινάλιος Κουρτ Κοχ ανέγνωσε μήνυμα του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου με το οποίο εξέφρασε τις θερμές ευχές του προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την εορτή του προστάτη του, Αγίου Αποστόλου Ανδρέα, και αναφέρθηκε στη σημασία του διαλόγου μεταξύ των δύο Εκκλησιών αλλά και της συνεργασίας τους για την επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο.
Ακολούθως, στην Αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχικού Οίκου πραγματοποιήθηκε η ομιλία του νεοχειροτονηθέντος διακόνου Ιακώβου, ο οποίος εξέφρασε την υιική ευγνωμοσύνη και αφοσίωσή του προς τον Παναγιώτατο. Στον λόγο του, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έδωσε πατρικές νουθεσίες προς το νέο κληρικό ο οποίος θα διακονήσει στο Σεπτό Κέντρο της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.
