Μήνυση Πειραιώς Σεραφείμ κατά Ρ/Καθολικού Αρχιεπισκόπου
Τετάρτη, 21 Δεκέμβριος 2011
Συντάχθηκε απο τον/την Εκ της μητροπόλεως 14.42
Μήνυση κατά του Ρ/Καθολικού Αρχιεπισκόπου κ. Νικολάου, κατέθεσε σήμερα ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά.
Ο Μητροπολίτης Σεραφείμ κατηγορεί την Ρωμαιοκαθολική παρασυναγωγή για την ανιέρη, όπως υποστηρίζει, δράση της.
Ακολουθεί η μήνυση του Μητροπολίτη:
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΥ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΠΛΗΜΜΕΛΙΟΔΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΜΗΝΥΣΙΣ
Μητροπολίτου Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
κατοίκου Πειραιώς, οδός Ακτή Θεμιστοκλέους 198
τηλ. 210 4514833 (εσωτ. 19)
κατόχου του υπ’ αριθμ. ΑΔΤ: ΜΟ12069/Ζ Παρ. Ασφ. Αθηνών
ΚΑΤΑ
Του κ. Νικολάου Φωσκόλου,
Αρχιεπισκόπου των εν Αθήναις Ρωμαιοκαθολικών
κατοίκου Αθηνών, Ομήρου 9,
Του κ. Ιωάννου Πάτση,
Ρωμαιοκαθολικού Ιερέως, κατοίκου Πειραιώς, Φίλωνος 23,
Της αδ. Αλβέρτας Στεφάνου,
Ηγουμένης της εν Πειραιεί Ρωμαιοκαθολικής Μοναστικής Αδελφότητος Αγ. Ιωσήφ της Εμφανίσεως, Διευθυντρίας της εν Πειραιεί λειτουργούσης Σχολής Jeanne d’ Arc, Ελ. Βενιζέλου 12Α
Εξοχώτατε Κύριε Εισαγγελεύ, μετά πολλής θλίψεως και βαθυτάτου άλγους ευρίσκομαι στην δυσχερεστάτη θέση να υποβάλω έγκλησιν για ποινική καταδίωξη για παράβαση του άρθρου 13 του Συντάγματος και των Α.Ν. 1363/38 άρθρα 4 και 5 ως αντικατεστάθησαν από το άρθρο 2 του Α.Ν. 1672/1939 κατά των ως άνω προσώπων, του μεν πρώτου ως ηθικού αυτουργού και των ετέρων δύο ως φυσικών αυτουργών και ειδικώτερον εις το υπό του Ρωμαιοκαθολικού Μοναχικού Τάγματος Αγίου Ιωσήφ της εμφανίσεως και υπό την επωνυμίαν «Jeanne d’ Arc» λειτουργούν εκπαιδευτήριον υπό την διεύθυνσιν της ηγουμένης αδ. Αλβέρτας φοιτούν τέκνα ορθοδόξων και ρωμαιοκαθολικών γονέων και κατ’έτος κατά την έναρξιν του ειρημένου σχολείου της Πρωτοβαθμίου εκπαιδεύσεως, τελείται ο καθιερωμένος αγιασμός της νέας σχολικής περιόδου υπό του Ρωμαιοκαθολικού Εφημερίου Πειραιώς κ. Ιωάννου Πάτση, και δια τους ορθοδόξους μαθητάς, γεγονός που απάδει εις την εκκλησιολογίαν και ποιμαντικήν της Εκκλησίας διότι αμβλύνει την ορθόδοξον αυτοσυνειδησίαν των μικρών ευπλάστων μαθητών, επιφέρει μίαν συγκρητιστικήν οικουμενιστικήν αντίληψιν και εμπίπτει εις τας περί προσηλυτισμού διατάξεις του δικαιϊκού εν Ελλάδι συστήματος.
Το γεγονός αυτό συνέβη και εφέτος στις 11/9/2011 και ως προκύπτει από την συνημμένη τοπική Εφημερίδα «Ο φάρος της Τήνου» αρ. φύλλου 83 σελ. 3 αποτελεί συνήθη πρακτική.
Δια το γεγονός διεμαρτυρήθην εγγράφως δυνάμει του υπ’ αριθμ. ημ. Πρωτ. 910/27.9.2011 εγγράφου μου προς τον πρώτον των μηνυομένων ως εξής: «Εκλαμπρότατε, Μετά πολλής συνοχής καρδίας ευρισκόμεθα εις την ανάγκην να οχλήσωμεν Υμάς, δια θέμα απτόμενον της ποιμαντικής ημών ευθύνης και της ενώπιον του πανακηράτου και αιωνίου Θεού δοθείσης φρικτής ορκοδοσίας ημών δια την επακριβή τήρησιν των υπό του Παναγίου και Ζωαρχικού Πνεύματος τεθεσπεισμένων Θείων και Ιερών Κανόνων της αδιαιρέτου και ακαινοτομήτου Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας.
Αναφερόμεθα δια του παρόντος εις το εντός της ημετέρας Κανονικής δικαιοδοσίας λειτουργούν εκπαιδευτήριον του Υμετέρου μοναχικού τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της εμφανίσεως υπό την επωνυμίαν «Jeanne d’ Arc» εις το οποίον φοιτούν τέκνα Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών γονέων και υποβάλλομεν Υμίν την έντονον ημετέραν διαμαρτυρίαν διότι κατά την έναρξιν του ειρημένου σχολείου της πρωτοβαθμίου εκπαιδεύσεως τελείται ο καθιερωμένος αγιασμός δια την ευλογίαν της νέας σχολικής περιόδου υπό του Ρωμαιοκαθολικού Εφημερίου Πειραιώς κ. Ιωάννου Πάτση, και δια τους ορθοδόξους μαθητάς, γεγονός που απάδει εις την εκκλησιολογίαν και ποιμαντικήν της Εκκλησίας διότι αμβλύνει την ορθόδοξον αυτοσυνειδησίαν των μικρών ευπλάστων μαθητών, επιφέρει μίαν συγκρητιστικήν οικουμενιστικήν αντίληψιν και εμπίπτει εις τας περί προσηλυτισμού διατάξεις του δικαιϊκού εν Ελλάδι συστήματος.
Διεμαρτυρήθην καθηκόντως, δια το γεγονός εις την Ηγουμένην του Υμετέρου Μοναχικού Τάγματος αδ. Αλβέρταν, ήτις και μου επεβεβαίωσεν το γεγονός και εδήλωσεν ότι θα θέση την ημετέραν Κανονικήν διαμαρτυρίαν υπ’ όψιν της Υμετέρας Εκλαμπρότητος. Επειδή ειλικρινώς δεν επιθυμώ να καταφύγω εις την ποινικήν διαδικασίαν δια την αντιμετώπισιν του εξόχως σοβαρού αυτού θέματος, που θα ηδύνατο να αντιμετωπισθή ευχερώς με την τέλεσιν κεχωρισμένως δια τους ορθοδόξους και ρωμαιοκαθολικούς μαθητάς της τελετής του αγιασμού εν τω αυτώ τόπω, εκτιμών την Υμετέραν Εκλαμπρότητα και την Υμετέραν θρησκευτικήν κοινωνίαν ως Έλληνας συμπολίτας, παρακαλώ όπως εγγράφως διαβεβαιώσητε ότι δεν θα επαναληφθή εις το μέλλον, τηρουμένης επ’ ακριβώς της ορθοδόξου κανονικής τάξεως, των υπό του Συντάγματος και του Νόμου προβλεπομένων και των ισχυόντων παρ’ ημίν θείων και ιερών Κανόνων, οίτινες σαφώς και πλήρως απαγορεύουν την υπό μελών της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας αποδοχήν ακοινωνήτου προσώπου ως Κληρικού, ως και την συμμετοχήν εις συμπροσευχάς μετά προσώπων μεθ’ ων δεν υφίσταται εκκλησιαστική κοινωνία, ούτε ταυτότης εν τη πίστει.
Τυγχάνει ασφαλώς εγνωσμένη εις Υμάς η ημετέρα πίστις δια την Υμετέραν θρησκευτικήν κοινωνίαν, ερειδομένη επί της κοινής μεθ’ Υμών χιλιετούς πορείας, και των υπό των Αγίων επτά Οικουμενικών Συνόδων της Αδιαιρέτου Εκκλησίας, ήστινος ιστορική και ακαινοτόμητος συνέχεια αποτελεί η καθ’ ημάς αγιωτάτη Εκκλησία και των θεοκηρύκων Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων Αυτής, διακελευομένων και επομένως αι τυχόν προσωπικαί πτώσεις πρωτιστευόντων διακόνων του ευχαριστιακού σώματος της Εκκλησίας, δι’ ας θα αποδώσουν φρικτόν λόγον ενώπιον του Δομήτορος Αυτής Κυρίου Ιησού Χριστού, εντός του δαιμονικού κλίματος του συγκρητιστικού Οικουμενισμού, ουδόλως δεσμεύουν την Εκκλησίαν του Θεού ούτε δύνανται να αποτελέσουν πρόσχημα δια την απομείωσιν της εν Χριστώ αληθείας.
Αναμένων την Υμετέραν διαβεβαίωσιν διατελώ μετά πλείστης τιμής».
Παρήλθεν άπρακτος τρίμηνος περίοδος και ουδεμιάς απαντήσεως έτυχον και επομένως καθηκόντως προβαίνω εις την ποινικήν έγκλησιν κατά των ανωτέρω διότι η τέλεσις «αγιαστικής» πράξεως υπό του δευτέρου εκ των κατηγορουμένων με την εντολή της τρίτης των κατηγορουμένων και την ηθική παρότρυνση και άδεια του πρώτου εξ αυτών σαφώς αποτελεί έμμεση προσπάθεια προς διείσδυση στην θρησκευτική συνείδηση ετεροδόξων και συγκεκριμένως των ορθοδόξων μαθητών της ειρημένης σχολής επί σκοπώ μεταβολής του περιεχομένου αυτής και συγκεκριμένως ότι ο Ρωμαιοκαθολικισμός αποτελεί Εκκλησίαν έχουσαν μυστηριακήν και αγιαστικήν χάριν και όχι αιρετικήν παρασυναγωγήν ως η Ορθόδοξος Καθολική του Χριστού Εκκλησία διαχρονικά και διϊστορικά διακηρύσσει και ως εν τω συνημμένω πονήματί μου «Αι Αιρέσεις του Παπισμού» εκδόσεως 2009, αναντιρρήτως αποδεικνύω.
Η πράξις των ανωτέρω ελέγχεται και δια την επιβαρυντικήν αιτίαν του ότι διεπράχθη εντός σχολικής μονάδος. Ο ορισμός του ποινικού αδικήματος του προσηλυτισμού δίδεται, κατ’ αρχήν, στην (ακόμη και σήμερον ισχύουσα) διατάξι των άρθρων 4 και 5 του ΑΝ 1363/1938 όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 του ΑΝ1672/1939 όπου η απαριθμήση των αθεμίτων μέσων είναι ενδεικτική.
Πολλοί συγγραφείς και δικαστές αμφισβήτησαν (κακώς) αν ακόμη ισχύουν οι ως άνω διατάξεις και αν αυτές είναι αντισυνταγματικές η όχι και αν είναι αντιθετες η όχι στην Ευρωπαϊκή Συμβάση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, άρθρο 9.
Ήλθε, όμως, η κρατούσα Νομολογία του Ε.Δ.Δ.Α. (βλ. προσφυγές Κοκκινάκης και Λαρίσης κατά Ελλάδος) και του Αρείου Πάγου και του ΣΤΕ και έθεσαν τέρμα σ’ αυτές τις αμφισβητήσεις.
Έτσι έληξε και αυτή η σύγχυση-διχογνωμία και όλοι πλέον συμφωνούν ότι οι ως άνω Ειδικοί Ποινικοί Νόμοι (ΑΝ. 1363/38, ΑΝ 1672/39) ισχύουν μέχρι σήμερον. Και απειλούν φυλάκιση μέχρι 5 έτη, χρηματική ποινή, αστυνομική επιτηρήση η και σε συνδυασμό με άλλες διατάξεις για τους αλλοδαπούς- απελάσι ,ακόμη δε και αρνήσι χορηγήσης αδείας λειτουργίας τόπου λατρείας, σε όσους διενήργησαν προσηλυτισμό.
Ιδιαίτερα επιβαρυντική αιτία είναι η διενέργεια προσηλυτισμού σε σχολείο και σε μορφωτικό η φιλανθρωπικό ίδρυμα.
Ο προσηλυτισμός είναι έγκλημα τυπικό, δεν έχει σημασία αν επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός η αν ήταν πρόσφορα τα χρησιμοποιούμενα μέσα, επίσης και η ιδιότητα των προσώπων -μεταξύ των οποίων τελούνται προσηλυτιστικές ενέργειες- καθώς και η σχέση που τυχόν τα συνδέει.
Ο Ρωμαιοκαθολικισμός αποτελεί δεινή εκτροπή εκ του Χριστιανισμού ο οποίος απομείωσε πλήρως το Ευαγγελικό μήνυμα ημαύρωσε εις την Δύσιν την Χριστιανική αποκάλυψη και καταξίωσε στυγνούς εγκληματίας κατεγνωσμένους υπό της διεθνούς κοινότητος ως δήθεν «αγίους» ως επισυνέβη προσφάτως με τον ειδεχθή και δι’ εγκλήματα γενοκτονίας καταδικασμένον Αλουΐσιον Στέπινατς, Ρωμαιοκαθολικόν Αρχιεπίσκοπον του Ζάγκρεμπ της Κροατίας ο οποίος υπήρξε ηθικός αυτουργός για την φρικώδη δολοφονία 800.000 Σέρβων ορθοδόξων κατά τον Β παγκόσμιον πόλεμον υπό των Κροατών Ουστάσι και του ηγέτου των Άντε Πάβελιτς, τον οποίον διεπόρθμευσε μέσω Βατικανού εις την Λατινικήν Αμερικήν δια να μείνη ατιμώρητος δια τα εγκλήματά του.
Προσφάτως δε βοά η οικουμένη δια τα χιλιάδες θύματα παιδεραστίας ανά τον κόσμο που κακοποιήθησαν από τους Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς με την αποσιώπησι και την συγκάληψι του εκπεσόντος Βατικανού και των ανυποστάτων κανονικώς ηγετών του εν οις και ο πρότριτα «αγιοποιηθείς» Ιωάννης Παύλος ο Β .
Μόνον εις την Ολλανδίαν ανεξάρτητος επιτροπή της Ολλανδικής Βουλής απεκάλυψε ότι 34.000 αγόρια και κορίτσια κακοποιήθησαν από Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς τις τελευταίες εξ δεκαετίες.
Παρέλκει να αναφέρωμεν την διακομματική καταδίκη για το θέμα αυτό της Ρωμαιοκαθολικής ηγεσίας από το Κοινοβούλιο της Ιρλανδίας.
Προσάγω δημοσιεύματα αποδεικνύοντα την ανίερον και φρικώδη δράσιν της Ρωμαιοκαθολικής παρασυναγωγής εις τον κόσμον. Μάρτυρας δε επικαλούμαι τον Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτην κ. Δανιήλ Ψωΐνον, Εφημέριον Ι. Ναού Αγ. Τριάδος Πειραιώς και τον Αιδεσιμ. Πρωτοπρ. κ. Ιωάννην Θεοδωρόπουλον, Εφημέριον του ιδίου Ι. Ναού.
Εν Πειραιεί τη 21η Δεκεμβρίου 2011
Ο ΜΗΝΥΩΝ
+ ο Μητροπολίτης Πειραιώς
ΣΕΡΑΦΕΙΜ
