Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ
Ένας Γάμος στην Ελλάδα ή στην Κύπρο θεωρείται μια συνηθισμένη κοινωνική οικογενειακή υπόθεση. Στο χώρο του Απόδημου Ελληνισμού αποκτά επιπλέον και εθνική και θρησκευτική σπουδαιότητα για τη διατήρηση και την ενίσχυση της εθνικής και ορθόδοξης ταυτότητας μας. Αυτό διαπίστωσα τελευταίως με τη τιμή που είχα να παραστώ τελευταίως στη μεγάλη χαρά της γνωστής οικογένειας της Ελληνικής Παροικίας μας στη Νότιο Αφρική Ευάγγελου και Αναστασίας Τσίχλα για το γάμο του γιού τους Σταύρου μετά της Νάταλης.
Μετά την ολοκλήρωση των θείων Ιερών Ακολουθειών και σημαντικών ιεραποστολικών δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα μετά την μεγάλη εορτή των αγίων Θεοφανείων ταξίδεψα αεροπορικώς από το Χαράρε του Ζιμπάμπουε στο Τζοχάννεσπουργκ και την επομένη στο Ντέρπαν, όπου μετά του Ιερατικού Προϊσταμένου του νεόκτιστου εντυπωσιακού Ιερού Ναού του Αποστόλου Ανδρέα, του αγίου Νικολάου και του αγίου Γερασίμου, Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Προκοπίου, τελέσαμε το Ιερό Μυστήριο του γάμου των νεονύμφων Σταύρου και Νάταλης. Η χαρά όλως μας ήταν ξεχωριστή, ιδιαίτερα των γονέων τους, των γιαγιάδων, των συγγενών και των φίλων που ήρθαν από διάφορα μέρη του κόσμου. Ο Ελληνισμός είναι οικουμενικός, παντού Έλληνες που τους ενώνει η ένωση της ζωής δύο νέων ανθρώπων.
Ο Ναός εντυπωσιακός, ένας συνδιασμός της Βασιλικής με τρούλλο με όμορφες βυζαντινές εικόνες, ίσως ο μεγαλύτερος μετά τον καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Αλεξάνδρειας, ένα κορυφαίο έργο που ολοκλήρωσε με πολλές θυσίες επί του μακαριστού Πατριάρχου Πέτρου, ο Πρόξενος της Κύπρου κ. Σάββας Στυλιανού, όταν ήταν Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας, του οποίου τα εγκαίνια έγιναν πρόσφατα από τον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο κ. Θεόδωρο και τον οικείο Μητροπολίτη Καλής Ελπίδος κ. Σέργιο.
Η ελληνική ψαλμωδία σε απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου είναι μια όαση γεμάτη ηλιακτίδες από τον ελληνορθόδοξον πνευματικόν πλούτον της πατρίδας, λές κι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης που φωτίζει την Οικουμένη και την Ανθρωπότητα όλη είναι Ελληνικός. Στο τέλος του Μυστηρίου η πατροπαράδοτη φωτογραφία, ως σφραγίδα και μαρτυρία της υπόσχεσης των νεονύμφων, του Σταύρου και της Νάταλης, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, γονέων, συγγενών και φίλων για την υψηλή ευθύνη τους να οργανώσουν τη δική τους οικογένεια όπως οι γονείς τους και μια μέρα στο μέλλον να δούν τα δικά τους παιδιά να πατρεύονται στην Εκκλησία. Η ξενόφερνη μόδα στη Πατρίδα μερικοί να πατρεύονται χωρίς να πηγαίνουν στην Εκκλησία, δεν έχει ακόμη περάσει στην Παροικία μας. Οι γονείς χωρίς να ακούσουν το «ΗσαΊα χόρευε...», χωρίς να ρίξουν τα πέταλα και τα κουφέτα και να ακούσουν τη φράση «η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα», δεν καταλαβαίνουν ότι τα παιδιά τους πατρεύτηκαν.
Μετά το Μυστήριο του γάμου, η δεξίωση έγινε σε ένα όμορφο καταπράσινο Πάρκο που λειτουργούν κι όλα τα είδη των σπορτ. Η οικογένεια Τσίχλα είναι γνωστοί στην Νότιο Αφρική και όχι μόνο για την ενασχόληση τους για χρόνια στο χώρο του αθλητισμού, ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου. Για πολλά χρόνια ήσαν οι ιδιοκτήτες της πιο διάσημης ομάδας της πρώτης Εθνικής της Νοτίου Αφρικής της Σαντάου με το μεγαλύτερο αριθμό επιτυχίας στο θεσμό του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου, με διακρίσεις ακόμη και στο Παναφρικανικό διασυλλογικό Κύπελλο. Ο Ευάγγελος Τσίχλας ήταν κάποτε ο τερματοφύλακας του Ατρόμητου Αθηνών.
Στα δύσκολα χρόνια του Απαρχάϊτ, των φυλετικών διακρίσεων σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του τοπικού πληθυσμού το ζεύγος Τσίχλα πρωτοστάτησεν μέσα από τον Αθλητισμό να προστατέψουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ένα μεγάλο αναίμακτο αγώνα του Νέλσων Μαντέλα που τελικά νίκησε μέσα από τη φυλακή, να αποφεχθεί ο εμφύλιος σπαραγμός και να επέλθει η εκδημοκρατικοποίηση της χώρας με ειρηνικές διαδικασίες με το δικαίωμα του εκλογικού δικαιώματος σε όλους τους πολίτες της Χώρας και όχι μόνο στους λευκούς, με ένα νέο δημοκρατικό Σύνταγμα, που η συμβολή του γνωστού Έλληνα Απόδημου δικηγόρου Γιώργου Μπίζου ήταν σημαντική.
Σήμερα η κ. Νατάσια Τσίχλα, όπως τη λένε οι μαύροι, εκπροσωπεί την Αφρικανική Ήπειρον στην εκτελεστική Επιτροπή των ισχυρών της ΦΙΠΑΣ, συμμετείχε στην οργανωτική επιτροπή του Παγκόσμιου Ποδοσφαιρικού Τορνουά που έγινε πρόσφατα στην Νότιο Αφρική, ως επίσης και αξιωματούχος της τοπικής εθνικής ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου με ειδικές ευθύνες για την Εθνική Γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου της Νοτίου Αφρικής. Γνωρίζοντας, την ευαισθησία της και το πατριωτισμό της για τις Ελληνορθόδοξες αρετές της φυλής, οι περισσότεροι την αποκαλούμε κι ως Μπουμπουλίνα του Ελληνισμού.
Όταν σε δύσκολες εποχές η μεγαλύτερη πρώτη ιστορική Ελληνική Κοινότητα του Τζοχάνεσπουργκ βρέθηκε σε δύσκολες στιγμές καταχρεωμένη με κίνδυνο να καταρρεύσει, ο αγαπητός μας κ. Ευάγγελος Τσίχλας ανέλαβε την Προεδρία της, όπου με τα Μέλη του Συμβουλίου του, τη στήριξη της οικογένειας του και της Παροικίας μας και της Μητροπόλεως, κατάφερε να ξεχρεώσει το χρέος και να δημιουργήσει υγιείς δομές για την οικονομική βιωσιμότητα της.
Έτσι η παρουσία μου στο Γάμο των παιδιών τους, του Σταύρου και της Νάταλης, ήταν και μια ευκαιρία εκ μέρους του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ. Θεοδώρου, να εκφράσουμε τις ευγνώμονες ευχαριστίες μας για την προσφορά τους στην Παροικία μας και στο Πατριαρχείο μας, να διασωθούν αξίες που συνδέονται με την επιβίωση του Ελληνισμού μακρυά από τα σύνορα της Πατρίδας. Η ελληνική πατροπαράδοτη μουσική που ακολούθησε ήταν ο καλύτερος επίλογος της μεγάλης γιορτής του γάμου των αγαπητών μας Σταύρου και Νάταλης με το τραγούδι του θείου τους Παναγιώτη «ένας αετός....». Να μας ζήσουν και να μας κάνουν πολλά παιδιά.
