Η ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσοστόμου
Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Τρικάλων τελέσθηκε η ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσοστόμου παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, Μητροπολιτών, εκπροσώπων των Τοπικών Αρχών, βουλευτών, της Ελληνικής Αστυνομίας, κλήρου και λαού.
Η επίσημη υποδοχή πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία της πόλης από τον Δήμαρχο Τρικάλων, ο οποίος κατά την προσφώνησή του, καλωσόρισε το νέο Μητροπολίτη λέγοντας "Σεβασμιώτατε, σας καλωσορίζω στον Δήμο Τρικκαίων, στα Τρίκαλα, την πόλη της ιστορικής προσφοράς αγωνισθέντων ιεραρχών στον εθνικό μας αγώνα επί τουρκοκρατίας, την πόλη φωτισμένων ιεραρχών, με πλέον πρόσφατο παράδειγμα τον αγαπημένο όλων μας, τον αποχωρήσαντα κ Αλέξιο, τον οποίον τιμούμε, σεβόμαστε και θεωρούμε τρικαλινό. Το έργο σας είναι δύσκολο. Είναι όμως και ιερό. Είναι το έργο της αγάπης, της συμπόνιας, της συμπαράστασης. Είναι το έργο της ελπίδας, της χαράς, της προσμονής, των αγνών πιστεύω. Αυτό το έργο, είμαι σίγουρος ότι θα το φέρετε σε πέρας".
Ο Μητροπολίτης Τρίκκης ευχαρίστησε κλήρο και λαό για την παρουσία τους και αναφέρθηκε στον Μητροπολίτη πρώην Τρίκκης και στη γενναιότητά του να παραιτηθεί. "Η σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξε την ταπεινότητά μου να συνεχίσω το μεγάλο και πολυποίκιλο έργο του γέροντός μας" είπε ο νέος Μητροπολίτης και τόνισε: "Είμαστε, λοιπόν, εδώ. Μαζί σας. Με την όρεξη της νεότητος. Για να απευθυνθούμε στους νέους μας. Σε όλους αυτούς που βρίσκονται εδώ σήμερα και σε όλους τους άλλους που θα προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε. Για να αφουγκραστούμε τον παλμό τους. Τις ανησυχίες τους. Για να δούμε μαζί τι ζητούν και τι περιμένουν από την Εκκλησία. Αλλά και για να τος καλέσουμε να ενεργοποιηθούν και εκείνοι μαζί μας. Να νιώσουν την Εκκλησία σπίτι τους".
Στη συνέχεια με πομπή κατευθύνθηκαν στον Μητροπολιτικό ναό, όπου ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Επίσκοπος Μεθώνης κ. Κλήμης ανέγνωσε την εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου και το Προεδρικό Διάταγμα κι αμέσως μετά τελέσθηκε η ενθρόνιση.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ως τοποτηρητής της Μητροπόλεως ευχήθηκε στο νέο Μητροπολίτη ο Θεός να του χαρίσει πολλά χρόνια διακονίας, με σύνεση και υπομονή. Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε ότι "η γλυκύτερη διακονία είναι η διακονία της αντιπελάργησης και είναι ένα απαραίτητο αγαθό, όχι μόνο στην κοινωνία, για τα παιδιά προς τους γονείς, αλλά και μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, διότι αυτού του είδους η διακονία είναι κάτι που δύσκολα κανείς το βρίσκει και είναι τόσο αναγκαίο".
Αμέσως μετά, προσφώνησαν τον Μητροπολίτη κ. Χυσόστομο ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Αγοραστός, ο οποίος αναφέρθηκε στο έργο της Εκκλησίας, προς την οποία, όπως τόνισε, σήμερα ο λαός προστρέχει και την οποία εμπιστεύεται, και εκ μέρους του κλήρου της Μητροπόλεως ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος, Αρχιμανδρίτης Αλέξιος Κανίνας, ο οποίος ομίλησε για τον Μητροπολίτη πρώην Τρίκκης κ. Αλέξιο, αλλά και για την προσωπικότητα του νέου Ιεράρχη.
Ουδέποτε θα διέρχονταν από την σκέψη μου η σημερινή εικόνα. Όταν πρωτοήρθα εδώ, κάνοντας υπακοή στην πατρική αγάπη και την ευγένεια της ψυχής του γέροντός μου, εσκέφθην ότι για όσο θέλει ο Θεός, καθότι «δούλοι του εσμέν», θα διακονήσω την τοπική Εκκλησία και αυτούς τους ανθρώπους. Και πραγματικά, γρήγορα αισθάνθηκα αυτόν τον τόπο σπίτι μου, τόσο τους αδελφούς και συλλειτουργούς, όσο και τον ευλογημένο λαό του Θεού. Έναν λαό δημιουργικό. Δυναμικό. Με έμπνευση. Με διάθεση καινοτομίας. Έναν λαό που αγαπά την πνευματική ζωή. Φιλομόναχο και φιλακόλουθο. Έναν λαό που τα παιδιά του ζητούν την πρόοδο, την σπουδή, την δυναμική πρόσληψη του παρόντος, με σκοπό ένα καλύτερο μέλλον. Έναν λαό που είναι ευγενής. Και την ίδια στιγμή γνωρίζει να αγαπά την γη του. Να ιδρώνει σ’ αυτήν. Να παλεύει με τον κόπο του να σταθεί όρθιος και να υπερβεί τις πολλές αντιξοότητες.
Και να, που το σχέδιο του Θεού δι’ εμέ έμελλε να μου δώσει αυτή την αναπάντεχη ευλογία. Με την ψήφο και την δοκιμασία των Ιεραρχών των αποτελούντων την Σεπτή Ιεραρχία της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος να καταστώ επίσκοπος, ποιμήν και πατέρας αυτού του τόπου και των ανθρώπων του".
Μίλησε, επίσης, για το χρέος του Επισκόπου λέγοντας πως "καλείται να κηρύξει στους ανθρώπους μετάνοια. Και αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με τις προσωπικές αμαρτίες του καθενός, αλλά με τον τρόπο ζωής τον οποίο επιλέγουμε και ο οποίος θέτει την πίστη στο περιθώριο. Η μετάνοια όμως έχει να κάνει και με την ελπίδα στον Θεό και την ίδια στιγμή την άντληση νοήματος μέσα από την σχέση με την εικόνα του Θεού που είναι ο κάθε άνθρωπος. Όλοι μπορούν να είναι μέτοχοι ελπίδος και ζωής. Και γι’ αυτό χρέος του επισκόπου είναι να προσεγγίσει δια του ποιμαντικού έργου της Εκκλησίας, αλλά και δια της προσωπικής κοινωνίας τον καθέναν, με σκοπό να εργαστεί άλλοτε σιωπηρώς και ταπεινώς, άλλοτε με στεντόρεια φωνή, για να ειρηνεύσει η καρδιά του καθενός, να βρει Θεού πρόσωπο και να επιστρέψει.
Ο επίσκοπος είναι ο προεστός της τοπικής Εκκλησίας, όχι μόνο της ευχαριστιακής συνάξεως, αλλά και της πίστεως στον Θεό, της αγάπης προς τον άνθρωπο, του αγώνα για σωτηρία. Ο επίσκοπος κλήθηκε να δείξει στους ανθρώπους ότι ο χρόνος της παρούσης ζωής είναι «καιρός ευπρόσδεκτος, ημέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ. 6,2) και αυτό χρειάζεται να το υπενθυμίζει πρωτίστως στον εαυτό του. Η σήμερον μπορεί να είναι εορτή για την τοπική Εκκλησία. Όμως θα παρέλθει. Και τόσο σε μένα όσο και σε όλους θα μετρήσει ως ένα ακόμη χρονικό ορόσημο στο οποίο ένα πρόσωπο που εξελέγη και απεστάλη σε έναν τόπο για να τον ποιμάνει, θα δείξει στον Θεό και τους ανθρώπους την προτεραιότητα η οποία τον συνέχει".
Έχω το προνόμιο και την ευλογία η Ιερά Μητρόπολη μας να είναι οργανωμένη. Να έχει βάσεις. Να έχει υποδομές πνευματικές. Ιερό κλήρο με συναίσθηση της αποστολής και ποιότητα στην πνευματική εργασία. Μοναστικές αδελφότητες, η εργασία των οποίων έχει εμβέλεια η οποία υπερβαίνει και τα τοπικά και τα χρονικά όρια της Μητροπόλεως. Ενορίες θάλλουσες. Αλλά και οι υλικές υποδομές δεν είναι αμελητέες. Όσοι επίσκοποι προηγήθησαν, ο καθένας με τον τρόπο και το χάρισμά του συνέβαλαν σ’ αυτήν την πρόοδο, ιδιαιτέρως όμως ο Μητροπολίτης και γέροντάς μου κ. Αλέξιος, ο οποίος παραδίδει «εις χείρας μου» μία Μητρόπολη ακμάζουσα και με προοπτικές. Αναγνωρίζω και ευγνωμονώ και αυτόν και όλους τους προκατόχους μου. Η Εκκλησία έχει συνέχεια. Οφείλουμε όμως ο καθένας μας να σέβεται τον κόπο των προηγουμένων. Να τον συνεχίζει και να προσθέτει σ’ αυτόν, με την ελπίδα ότι και η δική του προσπάθεια θα συμβάλει ώστε να δοξάζεται ο Θεός".
Αναφέρθηκε, επίσης, πως θα συνεχίσει προς τις ίδιες κατευθύνσεις λέγοντας: "Προτεραιότητά μας θα είναι η λειτουργική ζωή, ως αυτή η οποία διασώζει την πνευματική μας παράδοση, αποτελεί τον τρόπο κοινωνίας με τον Θεό και της συγκροτήσεως της Εκκλησίας σε σώμα Χριστού. Θέλουμε, μετά το πέρας της θείας λειτουργίας, ο πιστός να μπορεί να συναντά τόσο τον ιερέα όσο και τα άλλα μέλη της ενοριακής κοινότητος. Να μπορεί να καλλιεργήσει την συνειδητή ένταξή του στην εκκλησιαστική οικογένεια, ώστε να είναι πραγματικά ο ναός το σπίτι του. Όπου αυτό γίνεται, τα αποτελέσματα είναι λαμπρά. Θα εργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση, διότι είναι η μόνη η οποία μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής. Ιδίως για τους νεώτερους, των οποίων θέλουμε να ξανακερδίσουμε τις καρδιές, για να βιώσουν την αγάπη και το ενδιαφέρον της Εκκλησίας προς τα πρόσωπά τους. Λιγότερη μοναξιά και περισσότερη κοινωνία με τον Θεό και τους ανθρώπους είναι η οδός της πίστεως.
Δεν θα αφήσουμε κατά μέρος την διακονία των υλικών αναγκών του λαού μας, ιδιαιτέρως στις δύσκολες εποχές τις οποίες βιώνουμε. Χάρις στον κόπο και την έμπνευση του γέροντός μας κ. Αλεξίου και με την συνεργασία των ενοριών της πόλεως θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τουλάχιστον ένα πιάτο φαγητό. Μπορούμε όμως να βοηθήσουμε και με άλλους τρόπους, όπως με την λειτουργία Κοινωνικού Παντοπωλείου, Κοινωνικού Φαρμακείου, Ιματιοθήκης, ώστε να καλύψουμε και άλλες ανάγκες στους εν περιστάσει ευρισκομένους. Η Ιερά Μητρόπολις θα συνεχίσει να κάνει πράξη τους λόγους του Κυρίου μας «ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με» (Ματθ. 25, 35-36), δεικνύοντας ότι στην ελληνορθόδοξη παράδοσή μας υπάρχουν τρόποι να χωρέσει ο κάθε άνθρωπος".
Προσέθεσε, ωστόσο, πως "ζούμε σε μία πραγματικότητα στην οποία έχουμε γενικότερα ανάγκη από παιδεία και μάλιστα συνδεδεμένη με την ορθόδοξη παράδοσή μας. Παραλαμβάνουμε με ευγνωμοσύνη τις υποδομές εκείνες οι οποίες έχουν αναδείξει το εκκλησιαστικό μας παρελθόν. Και θα συνεχίσουμε την προσπάθεια της περαιτέρω μελέτης του και προβολής του, προκειμένου η ιστορία του τόπου μας να αναδειχθεί έτι περισσότερο. Την ίδια στιγμή έχουμε ανάγκη ως κοινωνία από γνωριμία με το ελληνορθόδοξο ήθος, όπως αυτό αποτυπώθηκε στην ιστορία, την μουσική παράδοση, την εικονογραφία, τον κοινοτικό τρόπο ζωής, ιδίως εν τοις μοναστηρίοις. Σκοπεύουμε να αναδείξουμε όσο περισσότερο μπορούμε τα εκκλησιαστικά μνημεία του τόπου μας, αλλά και να συναντήσουμε το ζων ήθος, όπως αυτό αποτυπώνεται στην ψαλτική και εικονογραφική μας παράδοση και να βοηθήσουμε τους νεώτερους να το γνωρίσουν και να το ενστερνιστούν. Θα επιμείνουμε και στην γενικότερη επιμόρφωση του ιερού κλήρου, αλλά και στην καλλιέργεια προβληματισμού για τα σύγχρονα αδιέξοδα, όπως επίσης και για τον επαναπροσδιορισμό της πνευματικής μας ταυτότητος, προκειμένου ως Έλληνες και ορθόδοξοι να γνωρίζουμε ποιοί ήμασταν και ποιοί μπορούμε να γίνουμε, μέσα από έναν γόνιμο και δημιουργικό διάλογο με το παρελθόν". Ζήτησε, επίσης, την συμπαράσταση όλων, κλήρου και λαού, συνεργατών και τοπικών αρχόντων, διότι όπως είπε "η οδός της ειρήνης προϋποθέτει την ενότητα των θεσμών. Σκοπός όλων μας είναι να διακονούμε ποικιλοτρόπως τον άνθρωπο. Και γι’ αυτό και η δική τους συμπόρευση δεν θα είναι μόνο με τον Επίσκοπο, αλλά και με όλο το πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας, σε συνέχεια της παραδόσεως και της ιστορίας της πατρίδας μας".
Ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο, τους Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης και Λαγκαδά, αλλά και όλους τους Αρχιερείς που παραβρέθηκαν στην ενθρόνιση, ενώ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Μητροπολίτη πρώην Τρίκκης ζητώντας, όπως είπε, "την πατρική του ευχή και την στήριξή του στην νέα αυτή αρχή. Η ποιμαντορία του θα είναι δι’ εμέ το υπόδειγμα. Ο τρόπος και το ήθος του θα με καθοδηγούν. Και θα ήθελα να βλέπει την Μητρόπολη την οποία θυσιαστικώς εποίμανε και διηκόνησε επί τριάκοντα και τέσσαρα έτη να συνεχίσει να προοδεύει και να αντανακλά προς το πρόσωπό του τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη «ανθ’ ων» εκείνος της προσέφερε. Υιϊκώς τον ευχαριστώ και παρακαλώ τον Θεό να μας τον χαρίζει «σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας» επί πλείστα έτη".
*Ρεπορτάζ για το ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: Θανάσης Καλιάρας
