«…Θα
μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ να φωνασκεί,
να θυμώνει, να κατακεραυνώνει, να καταδικάζει, να κρίνει, να κατακρίνει; Δεν
υπάρχει αυτή η εικόνα στον Άγιο, γιατί είναι ο άνθρωπος του Θεού. Και όταν είσαι
ο άνθρωπος του Θεού δεν μπορείς να κατακρίνεις τους άλλους, παρά μόνο να εύχεσαι
και να προσεύχεσαι για την
σωτηρία όλων των ανθρώπων. Όταν έχεις βιώσει την
Ανάσταση του Χριστού δεν μπορεί παρά να λαχταράς αυτή να γίνει βίωμα όλων των
ανθρώπων. Όταν η ειρήνη υπάρχει, ως καρπός του Αγίου Πνεύματος στην ψυχή σου,
δεν μπορείς να αναστατώνεις καρδιές, δεν μπορείς να δημιουργείς άγχος, δεν
μπορείς να φέρνεις τους ανθρώπους σε διχασμό και διχόνοια. Τότε μπορείς μόνο να
ενώνεις και να οδηγείς σε δρόμους σωτηρίας. Τότε δεν βλέπεις δίπλα σου μόνο
σκιές, δεν βλέπεις μόνο την επίδραση του διαβόλου, αλλά κυρίως την ευλογία του
Αγίου Πνεύματος και ευλογείς τους ανθρώπους γιατί αυτό είναι το έργο του
Χριστού, που έγινε άνθρωπος για να σώσει τους ανθρώπους και όχι για να τους
καταδικάσει, για να φέρει σε σωτηρία και ανάσταση και όχι για να οδηγήσει στην
κόλαση…»
+
Δημητριάδος Ιγνάτιος
Ιερά
Μονή Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ Πορταριάς, 18/7/2012
