Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΕΙΣ Ι. ΜΟΝΗΝ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ (2016).

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΕΙΣ Ι. ΜΟΝΗΝ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ (2016).

Τήν Τρίτην, 20^ήν Ἰουλίου/2^αν Αὐγούστου 2016, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ Ἱεράν Μονήν, τήν εὑρισκομένην μεταξύ τῆς νέας νοτίου πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ καί τῆς Βηθλεέμ καί εἰς τήν τοποθεσίαν, διά τῆς ὁποίας διῆλθεν ὁ προφήτης Ἠλίας, ὅτε κατεδίωκεν αὐτόν ὁ Ἀχαάβ καί ἡ Ἰεζάβελ ἡ σύζυγος αὐτοῦ μετά τήν κατάκαυσιν τῶν λίθων τοῦ θυσιαστηρίου διά τοῦ πυρός, τό ὁποῖον μέ τήν προσευχήν του ἔρριψεν ἀπ’ οὐρανοῦ ὁ Θεός καί μετά τόν φόνον τῶν 400 ἱερέων τῆς αἰσχύνης καί ὅτε ἐκοιμήθη ὑποκάτω ἀρκεύθου καί ἤγειρεν αὐτόν ὁ ἄγγελος λέγων «ἀναστάς, φάγε καί πίε» καί ἠγέρθη καί ἔφαγε καί ἔπιε καί ἐν τῇ ἰσχύϊ τῆς βρώσεως καί πόσεως ἐκείνης ἐπορεύθη ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἡμέρας καί τεσσαράκοντα νύκτας».

Εἰς τήν Ἱεράν ταύτην Μονήν προεξῆρξε τῆς θείας Λειτουργίας ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τοῦ Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, καί Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιμανδριτῶν ὡς τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἱερωνύμου ὡς προεξάρχοντος, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰγνατίου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ματθαίου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἀνανίου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Μελετίου, Ἱερέων ἐκ τοῦ Μπετσαχούρ, τῆς Βηθλεέμ καί τῆς Μπετζάλλας, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Μάρκου, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου ἑλληνιστί καί τῆς χορῳδίας τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου ὑπό τόν κ. Ριμόν Κάμαρ ἀραβιστί καί μετέχοντος ἐκκλησιάσματος ἐκ προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Ρουμανίας καί ἐντοπίων Ἱεροσολυμιτῶν.

Πρός τό εὐλαβές ἐκκλησίασμα ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ὡς ἕπεται:

«Τήν πολλήν τῶν ἀνθρώπων ἀνομίαν, Θεοῦ δέ τήν ἄμετρον φιλανθρωπίαν θεασάμενος ὁ Προφήτης Ἠλίας, ἐταράττετο θυμούμενος καί λόγους ἀσπλαγχνίας πρός τόν εὔσπλαχνον ἐκίνησεν. Ὀργίσθητι βοήσας ἐπί τούς ἀθετήσαντάς σε, Κριτά δικαιότατε. Ἀλλά τά σπλάγχνα τοῦ ἀγαθοῦ, οὐδόλως παρεκίνησε πρός τό τιμωρήσασθαι τούς αὐτόν ἀθετήσαντας. Ἀεί γάρ τήν μετάνοιαν πάντων ἀναμένει, ὁ μόνος φιλάνθρωπος», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,

Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος τῆς Παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, συνήγαγεν πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῷ ἐπωνύμῳ αὐτοῦ Ναῷ ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ τόπῳ, ἵνα τιμήσωμεν τήν ἑόρτιον αὐτοῦ μνήμην.

Ὁ Προφήτης Ἠλίας διεκρίθη ὄχι μόνον διά τό προφητικόν αὐτοῦ ἀξίωμα ἀλλά και διά τόν ὑπερβάλλοντα ἔνθεον αὐτοῦ ζῆλον, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός αὐτοῦ: «Ὁ οὐρανοφάντωρ Ἠλίας ὁ Πρόφήτης, θεώμενος ἅπαντα ἀπό Κυρίου Θεοῦ ζήλῳ ηὐπορούμενος νεφέλας συνέστειλε καί γῆν ἐξήρανε καί οὐρανούς λόγῳ ἔκλεισεν εἰπών. Οὐκ ἔσται σταγών ἐν γῇ εἰ μή ἐμοῦ διά στόματος». Τοῦτο ἐπιβεβαιοῖ ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος λέγων: «Ἠλίας ἄνθρωπος ἦν ὁμοιοπαθής ἡμῖν καί προσευχῇ προσηύξατο τοῦ μή βρέξαι καί οὐκ ἔβρεξεν ἐπί τῆς γῆς ἐνιαυτούς τρεῖς καί μῆνας ἕξ. Καί πάλιν προσηύξατο καί ὁ οὐρανός ὑετόν ἔδωκε καί ἡ γῆ ἐβλάστησε τόν καρπόν αὐτῆς», (Ἰακωβ. 5,17).

Ὄντως, ἀγαπητοί μου, ὁ ἔνθεος ζῆλος τοῦ Ἠλία τόν κατέστησεν «ἑπόπτην τῶν ἀρρήτων τοῦ Θεοῦ μυστηρίων» καί σφοδρόν ἐλεγκτήν τῆς ἀποστασίας τῆς ἀνομίας καί τῆς ἀδικίας, ἀλλά καί προστάτην τῶν ἀσθενούντων, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός: «Προφῆτα κῆρυξ Χριστοῦ, τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης οὐδέποτε χωρίζῃ καί ἑκάστῳ ἀσθενοῦντι ἀεί παρίστασαι. Ἐν τοῖς ὑψίστοις λειτουργῶν τήν οἰκουμένην εὐλογεῖς πανταχοῦ δοξαζόμενος».

 Τόσον ἡ αὐστηρή προσωπικότης ὅσον καί τό προφητικόν κήρυγμα τοῦ ἁγίου ἡμῶν Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου, ἔχουν ἄμεσον ἀναφοράν εἰς τόν σύγχρονον ἄνθρωπον τῆς ἐποχῆς ἡμῶν παγκοσμίως. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι «αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσίν», (Ἐφ 5,16), «Ὁ δέ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται», (Α´Ἰωάν. 5, 19).

Ὁ ἔνθεος Ἠλίας ζωήν τῆς Χάριτος κεκτημένος, δηλονότι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, προκατήγγειλε καί προέλαβε τήν ἐνσάρκωσιν τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης δηλαδή τοῦ ἀληθινοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ Χριστοῦ ἔτη ὀκτακόσια ἕξ καί δέκα. Ἡμεῖς ἀδελφοί μου, ὄντες μέλη τῆς Ἐκκλησίας δηλαδή τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, «οἴδαμεν ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔχει ἔλθει καί ἔχει δώσει εἰς ἡμᾶς τούς πιστούς διάνοιαν ἱκανήν διά νά γνωρίζωμεν τόν ἀληθινόν Θεόν. Καί εἴμεθα ἑνωμένοι μέ τόν ἀληθινόν Θεόν διά τοῦ Υἱοῦ Του Ἰησοῦ Χριστοῦ καί αὐτός ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός καί ζωή αἰώνιος».

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ οὐρανοδρόμος Ἠλίας προβάλλεται ὑπό τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας οὐχί ἁπλῶς ὡς ὁ Προφήτης τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης, τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ὡς πρότυπον πρός ἐγρήγορσιν τοῦ νοός καί τῆς διανοίας ἡμῶν, ὡς κηρύττει καί ὁ Ἀπόστολος Πέτρος λέγων: Ἀφ᾽ οὗ λοιπόν τόσον μεγάλας καί ὑψηλάς εὐεργεσίας καί δωρεάς μᾶς ἐχάρισεν ὁ Θεός, δι᾽ αὐτό περιμαζεύσατε τάς διανοίας σας καί συγκεντρώσατε τάς σκέψεις σας, ἐλευθερώνοντες τόν ἐσωτερικόν σας ἄνθρωπον ἀπό κάθε τι πού τόν ἐμποδίζει νά ὑπηρετῇ τόν Θεόν, καί ἐγκρατευόμενος εἰς ὅλα ἐλπίσατε ἄνευ τοῦ ἐλαχίστου δισταγμοῦ ὅτι θά λάβητε τήν Χάριν τῆς Σωτηρίας, τήν ὁποίαν σᾶς φέρει ὁ Ἰησοῦς Χριστός κατά τήν ἡμέραν τῆς δευτέρας μεγαλοπρεποῦς ἀποκαλύψεως καί Παρουσίας Του. (Α´ Πέτρου 1,13). «Διό ἀναζωσάμενοι τάς ὀσφύας τῆς διανοίας ἡμῶν νήφοντες τελείως ἐλπίσατε ἐπί τήν φερομένην ὑμῖν χάριν ἐν ἀποκαλύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ», (Α´ Πέτρου 1,13).

Τήν δέ χάριν τῆς ἐλπίδος τῆς σωτηρίας κατά τήν δευτέραν μεγαλοπρεπῆ παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ προεφήτευσεν ἀλλά καί προεγεύθη ὁ πνευματοφόρος Ἠλίας κατά τήν παρουσίαν αὐτοῦ ἐν τῷ ὄρει Θαβώρ, ὅτε ὁ Χριστός μετεμορφώθη ἐνώπιον τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ καί ἐφανέρωσεν τήν δόξαν Αὐτοῦ.

Αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, τῆς ὁποίας προφήτης καί μάρτυς αὐτόπτης καί αὐτήκοος ἐγένετο ὁ Ἅγιος Ἠλίας, καλούμεθα νά γίνωμεν κοινωνοί καί μέτοχοι καί ἡμεῖς διά τῶν πρεσβειῶν αὐτοῦ. «Καί μετεμορφώθη ὁ Ἰησοῦς ἔμπροσθεν τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ… καί ἰδού ὤφθησαν αὐτοῖς Μωσῆς καί Ἠλίας μετ᾽αὐτοῦ συλλαλοῦντες» ( Ματθ. 17, 2-3).

Περιττόν νά εἴπωμεν ὅτι ἡ συμμετοχή τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ εἰς τό γεγονός τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ φανερώνει καί διακηρύσσει τήν ἄπειρον φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης καί τοῦ ἀκτίστου φωτός τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, «Ὅς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».

Ἡ ἐπίγνωσις δέ τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ σχετίζεται ἄμεσα μέ τήν κρίσιν τῆς ἱστορίας τοῦ ἀνθρώπου ἤ καλλίτερον εἰπεῖν μέ τήν τῆς τῶν πάντων συντέλειαν, δηλονότι μέ τήν δευτέραν Παρουσίαν. Ταύτην τήν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, τοῦ Χριστοῦ πρέπει νά ἐπιζητῶμεν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἵνα μή αἰσχυνθῶμεν ἀπ᾽ αὐτοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ», (Α´ Ἰωάννου 2, 28) κατά τόν ἅγιον Ἰωάννην τόν Ἀπόστολον καί Εὐαγγελιστήν.

Τῆς συντελείας τοῦ κόσμου τούτου διαπρύσιος κῆρυξ ἐγένετο καί ὁ σήμερον ἑορταζόμενος μέγας Προφήτης Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ὁ καί δεύτερος Πρόδρομος τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, καλούμενος, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός αὐτοῦ: «Τό ἐξάραν ἅρμα σέ πυρφόρον, ὡς ἐν συσσεισμῷ εἰς οὐρανούς, τήν πυρίπνοον χάριν σοί παρέσχετο, Ἠλία Θεσβῖτα, τοῦ μή ἰδεῖν θάνατον, ἕως ἄν κηρύξῃς τήν τῶν πάντων συντέλειαν. Διό πάρεσο διδούς ἡμῖν τῶν σῶν κατορθωμάτων τήν μύησιν».

Δεηθῶμεν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα διά τῶν πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἱκεσιῶν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου προφήτου ἡμῶν Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου τύχωμεν τῆς ἀναισχύντου ἡμῶν παρουσίας ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς τελικῆς κρίσεως. Ἀμήν».

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ὁ καλῶς ἐπιμελούμενος τῶν τῆς Μονῆς καί καλῶς συντηρῶν αὐτήν Ἀρχιμανδρίτης π. Παΐσιος παρέθεσε κέρασμα εἰς τό Ἀρχονταρίκι καί ἀκολούθως τράπεζαν εἰς τό ἡγουμενεῖον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.