Ο Μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΠΡΟΣΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΙΝ «ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΙΣ, ΣΥΝΤΗΡΗΣΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ ΛΑΤΡΕΙΑΣ».

Ο Μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΠΡΟΣΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΙΝ «ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΙΣ, ΣΥΝΤΗΡΗΣΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ ΛΑΤΡΕΙΑΣ».

Τό ἑσπέρας τῆς Τετάρτης, 17^ης / 31^ης Αὐγούστου 2016, ἔλαβε χώραν εἰς τήν Ἐξαρχίαν τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς Λευκωσίαν, τῇ φιλαδέλφῳ φιλοξενίᾳ τοῦ Ἐξάρχου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου καί τῇ ὀργανωτικῇ φροντίδι τῆς Συντονιστρίας τοῦ ἔργου ἀποκαταστάσεως τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου καθηγητρίας τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου κ. Ἀντωνίας Μοροπούλου καί τῇ συνεργασίᾳ Ε.Τ.Ε.Κ. και Τ.Ε.Ε. ἐκδήλωσις μέ θέμα: « Ἀναστήλωσις, Συντήρησις Θρησκευτικῶν Μνημείων καί τόπων Λατρείας».

Σκοπός τῆς ἐκδηλώσεως ταύτης ἦτο ἡ προβολή τῆς σημασίας τῆς ἀναστηλώσεως τῶν θρησκευτικῶν μνημείων, δι᾽ αὐτά καθ᾽ ἑαυτά, ἀλλά καί διά τήν ὤθησιν, τήν ὁποίαν δίδει ἡ συντήρησις αὐτῶν εἰς τήν διαχείρισιν τοῦ περιβάλλοντος καί προστασίας τῆς πολιτιστικῆς κληρονομίας εἰς τήν περιοχήν τῆς Νοτιοανατολικῆς Μεσογείου καί πέραν ταύτης.

Εἰς τήν ἐκδήλωσιν ταύτην, τήν ὁποίαν παρηκολούθησαν περί τούς ἑκατόν προσκεκλημένοι, ἀπηύθυναν χαιρετισμούς ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος διά στόματος τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Γραφείου Ἐκκλησίας Κύπρου εἰς Βρυξέλλας Θεοφιλεστάτου βοηθοῦ Ἐπισκόπου Νεαπόλεως κ. Πορφυρίου, παρόντος καί τοῦ Θεοφιλεστάτου βοηθοῦ Ἐπισκόπου Μεσαωρείας κ. Γρηγορίου, ὁ Ὑπουργός Μεταφορῶν Ἐπικοινωνιῶν καί Ἔργων κ. Μάριος Δημητριάδης καί ὁ Ὑπουργός Παιδείας καί Πολιτισμοῦ κ. Κώστας Καδής καί ἄλλοι.

Ὁ χαιρετισμός τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τήν ἐκδήλωσιν ταύτην ἔχει ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

Κυρίαι καί κύριοι Διοργανωταί,

Μακαριώτατε Ἐκπρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου,

Κύριοι Ὑπουργοί,

Κύριοι Ἐκπρόσωποι τοῦ Τεχνικοῦ Κόσμου,

 Ἐκφράζοντες τάς εὐχαριστίας μας διά τήν δυνατότητα νά ἀπευθυνθῶμεν πρός διακεκριμμένους ἐκπροσώπους τοῦ ἐπαγγέλματος τῶν Μηχανικῶν, ἐπιθυμοῦμεν νά δηλώσωμεν τόν βαθύν σεβασμόν, τόν ὁποῖον τρέφομεν διά τό ἔργον σας.

 Ἡ Θεία Πρόνοια μᾶς ἐνεπιστεύθη νά διαφυλάξωμεν καί νά ὑπηρετήσωμεν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους μοναδικά ἐπιτεύγματα τῆς Ἐπιστήμης καί τῆς Τεχνικῆς τῆς Μηχανικῆς ἀπό τήν ὕστερον ἀρχαιότητα, ὅπως ἡ Βασιλική τῆς Γεννήσεως εἰς τήν Βηθλεέμ καί ὁ Ναός τῆς Ἀναστάσεως εἰς τά Ἱεροσόλυμα, μνημεῖα τά ὁποῖα συνεχίζουν διά μέσου τῶν αἰώνων νά λειτουργοῦν ὡς τόποι λατρείας καί πνευματικῆς ἀνανεώσεως.

 Ἡ θρησκευτική Ἀρχιτεκτονική ἐκφράζει μέ τόν καλύτερον τρόπον τήν βαθεῖαν σχέσιν μεταξύ τῆς Θρησκείας, ὡς καρδίας τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως καί τῶν προσδοκιῶν τῆς ἀνθρωπότητος, ἀλλά καί τῆς καθημερινῆς ζωῆς τῶν συγχρόνων ἀνθρώπων.

 Οὐδείς δύναται σήμερον νά ἀπομονώσῃ τήν θρησκείαν ἀπό τήν ζωήν οὔτε ὅμως καί νά ἀγνοήσῃ ὅτι ὁ ρόλος της εἰς τάς συγχρόνους κοινωνίας ὀφείλει νά προάγῃ τήν συνείδησιν, ὥστε αὕτη νά ἀνταποκρίνεται εἰς τάς διαρκεῖς ἀπαιτήσεις διά τήν ἐπίτευξιν τῆς εἰρήνης, ὡς λέγει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Προνοούμενοι καλά ἐνώπιον πάντων ἀνθρώπων, εἰ δυνατόν τό ἐξ ὑμῶν μετά πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες» (Πρός Ρωμαίους ιβ΄, 17-18).

 Δι’ ὅ ἄς μᾶς ἐπιτραπῇ, ἀπό κοινοῦ μέ τήν πρωτοβουλίαν τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Τεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου Κύπρου καί τοῦ Τεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου Ἑλλάδος διά τήν ἐκδήλωσιν ταύτην, νά χαιρετίσω καί τήν παρουσίαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου ἐν τῷ σεπτῷ προσώπῳ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου, ἡ ὁποία ὁμοῦ μετά τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ὑπερασπίζεται τήν ἀνάδειξιν καί ἐνίσχυσιν τῶν ἀξιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἰς τήν ταραγμένην αὐτήν περιοχήν. Ἄλλωστε αὐτό τό μήνυμα ἐλπίδος ἔδωσε πρόσφατα καί ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

 Ἡ πρωτοβουλία τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, μέ τήν σύμφωνον γνώμην καί τῶν ἄλλων δύο Χριστιανικῶν Κοινοτήτων τοῦ Παναγίου Τάφου, Φρανσισκανῶν καί Ἀρμενίων διά τήν ὑλοποίησιν τῆς μελέτης τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου, ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν Συντήρησιν καί Ἀποκατάστασιν τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου, ὑπογραμμίζει τόν ρόλον τῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν προστασίαν καί ἀνάδειξιν τῆς θρησκευτικῆς κληρονομιᾶς τῶν λαῶν τῆς Νοτιοανατολικῆς Μεσογείου, ἰδιατέρως δέ τῆς Χριστιανικῆς. Ὑπογραμμίζει ὅμως καί τήν κεφαλαιώδη συμβολήν τῆς Ἑλληνικῆς τεχνογνωσίας καί καινοτομίας εἰς τήν κατεύθυνσιν ταύτην.

 Ἡ παρουσίασις τῆς ὁλοκληρωμένης διαγνωστικῆς μελέτης ἀπό τήν ὑπεύθυνον τῆς Διεπιστημονικῆς Ὁμάδος τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου, τόν Ἰανουάριον τοῦ 2016 εἰς τό Γενικόν Προξενεῖον τῆς Ἑλλάδος εἰς Ἱεροσόλυμα, ἐνώπιον τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος κ. Ἀλέξη Τσίπρα καί τοῦ Ἡμετέρου Πατριαρχείου, συνέπεσε μέ τήν ἀνάληψιν πρωτοβουλιῶν ἰδικῶν του, ἀλλά καί τῶν Πρωθυπουργῶν τῶν Κυβερνήσεων τῶν χωρῶν διά τήν ἀναπτυξιακήν συνεργασίαν τῆς Νοτιοανατολικῆς Μεσογείου. Τό μέλλον μας εἰς τούς Ἁγίους Τόπους θά ἐξαρτηθῇ ἀπό ἕναν τοιοῦτον σύνολον σχέσεων συνεργασίας καί ἀναπτύξεως.

 Ἡμεῖς συνεχίζομεν νά προάγωμεν τήν πνευματικήν λειτουργίαν τοῦ προσκυνηματικοῦ, ὡς ἑνός εἴδους θρησκευτικοῦ Τουρισμοῦ, ὅπου ἄνθρωποι ἀπό ὅλον τόν κόσμον, χριστιανοί ἀλλά καί ὀπαδοί ἄλλων θρησκευτικῶν παραδόσεων καί ἐθνικῶν προελεύσεων συγκλίνουν εἰς τά Ἅγια Προσκυνήματα. Οἱ Ἅγιοι Τόποι φέροντες πλησίον τούς ἀνθρώπους, πέραν τῶν ὅσων τούς χωρίζουν, καθίστανται οἰκουμενικοί, προσφέροντες τήν μοναδικήν δυνατότητα ὄχι μόνον νά ἐπικοινωνήσωμεν μέ τό θεῖον, ἀλλά καί μεταξύ μας ὡς ἄνθρωποι.    

 Ἡ σύμπραξις τῶν φορέων τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Τεχνολογίας, δύναται νά ἐνισχύσῃ καί νά ἐμπνεύσῃ τόν σχεδιασμόν, καθώς καί τάς ἐπιχειρήσεις ἀναπτύξεως τῆς περιοχῆς, μέ τάς ἀξίας καί τάς δυναμικάς, αἱ ὁποῖα ἀπαιτοῦνται διά τήν ἀμοιβαίαν κατανόησιν, τήν εἰρηνικήν καί δικαίαν συνύπαρξιν τῶν διαφορετικῶν λαῶν της. Ἡ σύμπραξις αὕτη δύναται ἐπίσης νά ἀναδείξῃ καί νά προστατεύσῃ τά μοναδικά μνημεῖα τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ὄχι μόνον. Μνημεῖα τά ὁποῖα ἑλκύουν ἑκατομμύρια προσκυνητῶν ἀπό ὅλον τόν κόσμον, συνεργοῦντα ὑπέρ τοῦ θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ εἰς τήν οἰκονομικήν καί ὁλοκληρωμένην ἀνάπτυξιν τῆς περιοχῆς.

 Ὅπως ἀκριβῶς ἡ Ἐπιστήμη καί ἡ Τεχνική τῆς Μηχανικῆς διαμορφώνει τόν ἐξωτερικόν κόσμον, τό δομημένον περιβάλλον καί ὑλοποιεῖ τόσα τεχνολογικά ἐπιτεύγματα, οὕτω καί ἡ πίστις διαμορφώνει τόν ἐσωτερικόν, ἤτοι τόν πνευματικόν καί ψυχικόν κόσμον.

 Ὅπως ἐσεῖς ἱδρύετε τάς Ἑνώσεις καί τά Ἐπιμελητήρια τῶν Μηχανικῶν, οὕτω καί αἱ Ἐκκλησίαι εἶναι τά ἱδρύματα τῶν Μηχανικῶν τοῦ πνεύματος.

 Διά μέσου τῶν χιλιετιῶν ἡ κοινή μας ἱστορία κατέδειξε ὅτι ἡ ποιότης τῆς ζωῆς καί ὁ Πολιτισμός τῆς ἀνθρωπότητος εἶναι συνάρτησις τῆς ἁρμονικῆς συνεργασίας μας. Ἔχομεν κοινόν καθῆκον νά οἰκοδομήσωμεν τήν ἀνθρωπίνην ἱκανότητα, τήν κοινότητα καί τήν ἀξιοπρέπειαν τῶν ἀνθρώπων.

 Τό ἐπάγγελμα τοῦ Μηχανικοῦ ἔχει νά ἐπιδείξῃ σημαντικήν συμβολήν εἰς τήν κατεύθυνσιν αὐτήν.

 Καθῆκον ἡμῶν εἶναι νά σᾶς ἐνθαρρύνωμεν, ἵνα συνεχίσητε μέ τόν προσφορώτερον τρόπον τάς παραδόσεις, ἀλλά καί τάς ἐπιδόσεις τοῦ διττοῦ ἐπαγγέλματός σας καί ὡς Ἐπιστήμης καί ὡς Τέχνης.

 Εἴθε ὁ Κύριος νά εὐλογῇ τήν διοργάνωσιν ταύτην, καθώς καί τήν ἀφοσίωσίν σας εἰς ὅλα τά ὑψηλά ἰδιεώδη τῆς εἰδικότητός σας.

 Τό δέ φῶς τῆς Χάριτος τοῦ Παναγίου Τάφου νά καταυγάζῃ τάς προοπτικάς τῆς μεθ’ ὑμῶν συνεργείας πρός ὄφελος τῆς δοκιμαζομένης περιοχῆς ἡμῶν.

Εἰς τήν ἐκδήλωσιν ταύτην εἶχε τοποθέτησιν ἡ καθηγήτρια τοῦ Ε.Μ.Π. κα Ἀντωνία Μοροπούλου μέ θέμα «Ἡ ἀνάδειξη καί προστασία θρησκευτικῶν μνημείων καί τόπων λατρείας, μοχλός ἀνάπτυξης στήν Νοτιοανατολική Μεσόγειο» καί μέ ἐπίκεντρον τό ἐπιτελούμενον ἔργον τῆς ἀναστηλώσεως τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου. Εἰς τό πλαίσιον τῆς εἰς Κύπρον ἐπισκέψεως Αὐτοῦ διά τήν ἐκδήλωσιν ταύτην, ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη τήν Ἱεράν Σταυροπηγιακήν Μονήν Μαχαιρᾶ.

Ἐνταῦθα ἐγένετο δεκτός ἐν ὑποδοχῇ καί προϋπαντήσει παρά τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς καί ὑπό τοῦ καθηγουμένου Ἐπισκόπου Λήδρας κ. Ἐπιφανίου, ὅστις καί προσεφώνησεν Αὐτός διά λόγου, ὁ ὁποῖος ἔχει ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

«Μακαριώτατε,

Ἐν ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς ἡ καθ ̓ ἡμᾶς Ἱερὰ Βασιλικὴ καὶ Σταυροπηγιακὴ Μονὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Μαχαιρᾶ ὑποδέχεται σήμερον μετὰ πολλῆς χαρᾶς τὴν Ὑμετέραν Μακαριότητα μετὰ τῆς ἐκλεκτῆς καὶ τιμίας Συνοδείας Σας.

Εἰς τὸ ὄρος τοῦτο ἐπὶ ἐννέα καὶ πλέον αἰῶνας ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὡς βασιλὶς καθέζεται εἰς τὸ Ἱερὸν Μοναστήριόν της, καὶ ἡ Ἱερὰ καὶ θαυματουργὸς εἰκών της, μία ἐκ τῶν ἀρχαιοτέρων τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐκ τῶν ἑβδομήκοντα ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ Ἱστορημένων εἰκόνων, καθημερινῶς ἀναβλύζει θαύματα καὶ ἰάματα πᾶσι τοῖς προσερχομένοις καὶ ἀσπαζομένοις αὐτὴν ἐν πίστει, ἡ δὲ Μονὴ αὕτη, μετὰ ὀκτὼ καὶ πλέον αἰώνων παρουσίαν καὶ προσφορὰν εἰς τὴν Ἱστορίαν τῆς Νήσου μας Κύπρου, διαμένει πνευματικὸν προπύργιον καὶ βάρις ἀσάλευτος τῆς Νήσου ταύτης τῶν Ἁγίων. Οὐδέποτε διέκοψε τὴν λειτουργίαν της, ἀλλὰ ἐκ τῆς πρώτης ἡμέρας τῆς Ἱδρύσεώς της, προσφέρει Κυρίῳ τῷ Θεῷ τὴν ἀναίμακτον Ἱερουργίαν καὶ τὴν ἐν Χριστῷ τελείωσιν καὶ σωτηρίαν τῶν τέκνων της, καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἐν Κύπρῳ.

Διαπλέοντες τὸ πέλαγος τῶν αἰώνων καὶ ἀναδιφόντες εἰς τὴν Ἱστορίαν, τόσον τὴν ἐκκλησιαστικὴν ὅσον καὶ τὴν πολιτειακὴν τῆς Νήσου ἡμῶν, ἀνευρίσκομεν, ὅτι ἡ παλαίφατος αὕτη Μονή, πολλὰς περιπετείας διῆλθεν, πολλὰ γεγονότα κατέγραψεν, καὶ ἑλληνοχριστιανικὴν μαρτυρίαν κατέθεσεν. «Κρίμασιν οἷς οἶδεν Κύριος», παραπλησίον τῆς παρακμῆς ἤγγισεν. Καὶ ἵνα μὴ ἐξ ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἐξ αὐτοῦ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς θεομητορικῆς προνοίας, ἀντιλήψεως καὶ σκέπης, τὸ ἔργον καὶ ἡ ἐπικουρία, θαυμαστῷ τῷ τρόπῳ ἀνεκαινίσθη καθὼς σήμερον τοῖς πᾶσι φαίνεται.

Μὲ τὴν σθεναρὰν παρουσίαν τῶν τριῶν τελευταίων ἡγουμένων, τοῦ μακαριστοῦ Παύλου, τοῦ καὶ μετέπειτα Μητροπολίτου Κυρηνείας διατελέσαντος, τοῦ Ἀθανασίου, νῦν Μητροπολίτου Λεμεσοῦ, καὶ τοῦ μακαριστοῦ προηγουμένου Ἀρσενίου, ἀνεπαλαιώθη ἡ Μονή, ἀνηγέρθησαν καινούργια κτίρια διὰ τὰς λειτουργικὰς ἀνάγκας τῶν ἐνασκουμένων ἀδελφῶν, ἡσυχαστήρια, ἐργαστήρια, παρεκκλήσια, καθιστικά, κελλία καὶ ἄλλα. Τὸ μοναστήρι, ἀπὸ ἰδιόρρυθμον μετετράπη εἰς κοινόβιον κατὰ τὰ πρότυπα τῶν ἀρχαίων μοναστηριακῶν κοινοβίων.


 Παραλλήλως νέοι, μορφωμένοι, ἐπιτυχημένοι κοινωνικὰ ἄνθρωποι, ἐπέλεξαν τὸν μοναχισμὸν καὶ ἐξέλεξαν ὡς τόπον τῆς καταπαύσεώς τους ἐκ τῶν τοῦ βίου πραγμάτων τὸ ὄρος τοῦτο τοῦ Μαχαιρᾶ. Καὶ ὃν τρόπον ὄρνις τὰ ἑαυτῆς νοσσία ὑπὸ τὰς πτέρυγας ἐπισυνάγει, οὕτω καὶ ἡ Παναγία μητέρα μας, ἐκ τῶν τεσσάρων μερῶν τῆς Νήσου ἡμῶν μᾶς συνεκέντρωσεν εἰς μίαν Ἁρμονίαν, εἰς μίαν ψυχήν, εἰς μίαν οἰκογένειαν. Ἐκ μέσης καρδίας εὐλογοῦμεν καὶ εὐχαριστοῦμεν Αὐτήν, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ κόσμου, διὰ τὴν πολλὴν Αὐτῆς ἀγάπην τὴν ὁποίαν καθ’ ἑκάστην εἰς ἡμᾶς καὶ τῷ γένει παντὶ ἐπιδεικνύει.

ἡμεῖς, ἀπόγονοι Ἁγίων πατέρων, διάγομεν τὸν μοναχικὸν δίαυλον στοιχοῦντες ἐπὶ τῇ πατρώᾳ παραδόσει, ἣν παρελάβομεν, ἰχνηλατοῦντες ἐπὶ τῶν Ἱερῶν ἰχνῶν τῶν προγενεστέρων Ἁγίων ἡμῶν πατέρων. Παρακαλοῦμεν ὑμᾶς ὅπως εὔχεσθε ὑπὲρ ἡμῶν ἵνα ἄξιοι γενόμεθα τῆς παραδόσεως τὴν ὁποίαν παρελάβομεν, καὶ τηρήσωμεν αὐτὴν μέχρι τέλους.

 Ὑμᾶς δέ, Μακαριώτατε, καὶ τὸν λοιπὸν μεθ’ ὑμῶν Ἱερὸν σύλλογον, ἐγκαρδίως ὑποδεχόμεθα εἰς τὸ ἅγιον ὄρος τοῦτο τοῦ Μαχαιρᾶ, ὅπου ἡ Ἁγία Εἰκὼν τῆς Παναγίας μας, ὡς ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ, παντάνασσα καὶ ἔφορος, καθέζεται καὶ ἀναπαύεται, ἀενάως Ἱκέτιδας χεῖρας ἐκτείνουσα πρὸς τὸν ἠγαπημένον της Υἱὸν καὶ Θεὸν ἡμῶν, θερμῶς δεομένη ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ἀντίγραφον ταύτης τῆς ἐφεστίου ἡμῶν εἰκόνος, προ- σφέρομεν εἰς ὑμᾶς, ὡς ἐνθύμιον τῆς Ὑμετέρας ἐπισκέψεως.

Καλῶς ὡρίσατε.

Ὁ Μακαριώτατος ηὐχαρίστησε διά τήν ὑποδοχήν καί τό ἐνδιαφέρον τῆς Μονῆς πρός τόν Πανάγιον Τάφον. Τήν μεσημβρίαν τῆς ἡμέρας ταύτης ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἀπέδωσεν κανονικήν ἐκκλησιαστικήν ἐπίσκεψιν εἰς τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου κ. Χρυσόστομον. Κατά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου παρέθεσε γεῦμα πρός τιμήν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων καί τῆς Συνοδείας Αὐτοῦ καί προσέφερε δωρεάν ἐκ δέκα χιλιάδων εὐρώ ὡς συνδρομήν διά τό ἐπιτελούμενον ἔργον τῆς ἀναστηλώσεως τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου. Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου διά τήν δωρεάν ταύτην καί διά τό ἐν γένει ζωηρόν ἐνδιαφέρον Αὐτοῦ ὑπέρ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.