Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες - Κηρύγματα 12 Ιουλίου 2015, Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες - Κηρύγματα 12 Ιουλίου 2015, Κυριακή ΣΤ΄ Ματθαίου

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 12 Ιουλίου 2015, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίων Ομολογητών στη Λευκωσία.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 12 Ιουλίου 2015, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου (Λυκαβηττού) στη Λευκωσία.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρναβά Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 12 Ιουλίου 2015, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας του Τράχωνα στο Στρόβολο.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
     7 Ιουλίου 2015

************************************************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015 – ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
(Ματθ. θ΄ 1-8) (Ρωμ. ιβ΄ 6-14)

Στις πτήσεις της πίστεως

 “Και ιδών ο Ιησούς την πίστιν αυτών,
είπε τω παραλυτικώ, θάρσει,
τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου”.

Ύστερα από το θαύμα της θεραπείας των δαιμονιζομένων στα Γέργεσα, ο Κύριος επέστρεψε στην Καπερναούμ. Σ΄ ένα σπίτι στην πόλη αυτή στο οποίο εισήλθε, δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο. Πλήθη λαού το κατέκλυσαν ασφυκτικά ώστε η είσοδος είχε κλείσει για όλους. Έφεραν τότε σ’ Εκείνον ένα παράλυτο για να τον θεραπεύσει. Επειδή όμως ήταν αδύνατο να περάσουν μέσα από το συνωστισμένο πλήθος, όπως μας διηγείται άλλος Ευαγγελιστής, τον είχαν μεταφέρει τέσσερις άνθρωποι, οι οποίοι τον κατέβασαν από την στέγη του σπιτιού. Ο παράλυτος διέθετε μεγάλη πίστη αλλά τον διακατείχε ταυτόχρονα κι ένα αίσθημα φόβου και αγωνίας. Το πιο πιθανόν ήταν το αίσθημα αυτό να εμφώλευε μέσα του λόγω της αμαρτωλής κατάστασης που βίωνε. Είχε όμως συναίσθηση γι’ αυτή και το πιο πιθανόν την έβλεπε σαν εμπόδιο για τη θεραπεία του.

Οι ορίζοντες της αγάπης

Ο Παντογνώστης Κύριος, ο Οποίος γνωρίζει όλα όσα σκεφτόμαστε και μας απασχολούν, είδε τη ψυχική αυτή κατάσταση του παραλύτου και πριν του χαρίσει τη θεραπεία, θέλησε να του δώσει θάρρος. Γι’ αυτό και τον ακούμε να του λέει: “θάρσει, τέκνον”. Ιδιαίτερα η λέξη “τέκνον” δεν μπορεί να ήταν μια απλή φιλοφρόνηση, αλλά μια έκφραση πατρικής αγάπης και στοργής. Ο παραλυτικός που ένοιωσε μέσα του αυτή την αγάπη του Κυρίου ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο στην πίστη. Ο δε Κύριος “ιδών την πίστιν” του παραλυτικού αλλά και των τεσσάρων που τον συνόδευαν, προχώρησε πολύ πιο βαθειά όσον αφορά τη θεραπεία: «Αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου.» Ήταν ακριβώς τότε που συντελέστηκε το μεγάλο θαύμα, το οποίο, όπως είδαμε, δεν περιορίστηκε μόνο στη σωματική, αλλά επεκτάθηκε και στην ψυχική θεραπεία. Με αυτό τον τρόπο αποκαλύφθηκε και η εξουσία του Κυρίου. Πήγαζε από τη μεγάλη πραγματικότητα ότι ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας που είχε τη δύναμη να συγχωρεί ακόμα και τις αμαρτίες.

Το βάθος της θεραπείας

Στο όλο σκηνικό, κρίνεται σημαντική η παρουσία των γραμματέων και των φαρισαίων, οι οποίοι άφηναν τον εαυτό τους να κυριαρχείται από μια μεγάλη πώρωση. Αυτή ακριβώς η πώρωσή δεν τους επέτρεπε να έχουν αυθεντική ενόραση πραγμάτων και γεγονότων και επομένως να μην είναι σε θέση να δουν την πραγματικότητα που εκτυλισσόταν μπροστά τους. Γι’ αυτό και εξέφρασαν την κακία τους αμέσως: “ούτος βλασφημεί. Τίς δύναται αφιέναι αμαρτίας, ειμή ο Θεός;” Η πλάνη τους πήγαζε από την αδυναμία τους να αναγνωρίσουν τη Θεότητα του Κυρίου, ο οποίος τους έλεγξε αυστηρά για τις πονηρές τους σκέψεις: “ίνα δε ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός του ανθρώπου επί της γης αφιέναι αμαρτίας ¬ τότε λέγει τω παραλυτικώ, εγερθείς άρόν σου την κλίνην και ύπαγε εις τον οίκόν σου.” Ο λόγος του Κυρίου έγινε αμέσως έργο: “και εγερθείς απήλθεν εις τον οίκον αυτού”. Ο όχλος είδε αμέσως το θαύμα και δόξαζε τον Θεό.

Αγαπητοί αδελφοί, στα περιστατικά των ασθενών που ο Χριστός θεράπευσε θαυματουργικά διαπιστώνουμε ότι λειτουργούσαν δύο βασικές προϋποθέσεις: αυτές ήταν η πίστη και η μετάνοια, τις οποίες διέθετε ο ασθενής ή το περιβάλλον του, όπως συνέβη στην περίπτωση των τεσσάρων εκείνων ανθρώπων που μετέφεραν τον παραλυτικό. Η πίστη φέρνει πάντοτε τον άνθρωπο σε επικοινωνία με τον Θεό και ανοίγει τον δρόμο για μια σωτήρια συνάντηση μαζί Του. Επίσης η μετάνοια είναι εκείνη η οποία προκαλεί το έλεος του Θεού και ωθεί τον άνθρωπο σε βιώματα πνευματικής διαύγειας. Με αυτές τις προϋποθέσεις το “θάρσει, τέκνον” μπορεί να λειτουργεί και για μας σήμερα ως το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα ζωής και το πιο συγκλονιστικό εγερτήριο σάλπισμα για τη σωτήριες ενατενίσεις.

***************************************************

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: (Ματθ. θ΄ 1-8)

1 Καὶ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 2  Καὶ ἰδού, προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ, Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 3  Καὶ ἰδού, τινὲς τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς, Οὗτος βλασφημεῖ. 4  Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν, Ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5  Τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, Ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι· ἢ εἰπεῖν, Ἔγειραι καὶ περιπάτει; 6  Ἵνα δὲ εἰδῆτε, ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας- τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ- Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην, καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7  Καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8  Ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν, καὶ ἐδόξασαν τὸν θεόν, τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.

Απόδοση στη νεοελληνική:

1 Και αφού μπήκε σε πλοίο, διαπέρασε τη λίμνη και ήρθε στη δική του πόλη.  2 Και ιδού, έφεραν προς αυτόν έναν παράλυτο βαλμένο πάνω σ’ ένα κρεβάτι. Και όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Έχε θάρρος, τέκνο μου, σου αφήνονται οι αμαρτίες».  3 Και ιδού, μερικοί από τους γραμματείς είπαν μέσα τους: «Αυτός βλαστημά».  4 Και επειδή είδε ο Ιησούς τις σκέψεις τους, είπε: «Γιατί σκέφτεστε κακά μέσα στις καρδιές σας;  5 Γιατί, τι είναι ευκολότερο, να πω: “Σου αφήνονται οι αμαρτίες”, ή να πω: “Σήκω και περπάτα”;  6 Αλλά για να μάθετε ότι εξουσία έχει ο Υιός του ανθρώπου πάνω στη γη να αφήνει αμαρτίες» – τότε λέει στον παράλυτο: «Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στον οίκο σου».  7 Και εκείνος σηκώθηκε και έφυγε για τον οίκο του.  8 Και όταν το είδαν τα πλήθη, φοβήθηκαν και δόξασαν το Θεό που έδωσε τέτοια εξουσία στους ανθρώπους.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ:(Ρωμ. ιβ΄ 6-14)

 6  Ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως· 7  εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ· εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ· 8  εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει· ὁ μεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι· ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ· ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι. 9  Ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. Ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ. 10  Τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι· τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι· 11  τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί· τῷ πνεύματι ζέοντες· τῷ κυρίῳ δουλεύοντες· 12  τῇ ἐλπίδι χαίροντες· τῇ θλίψει ὑπομένοντες· τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες· 13  ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες· τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. 14  Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς· εὐλογεῖτε, καὶ μὴ καταρᾶσθε.

Απόδοση στη νεοελληνική:

6 Έχοντας, λοιπόν, χαρίσματα διάφορα, ας τα χρησιμοποιούμε κατά τη χάρη που μας δόθηκε, είτε προφητεία, κατά την αναλογία της πίστης.  7 είτε διακονία, στη διακονία. είτε είναι αυτός που διδάσκει, στη διδασκαλία.  8 είτε αυτός που προτρέπει, στην προτροπή. Όποιος δίνει ας το κάνει με γενναιοδωρία. ο προϊστάμενος ας το κάνει με ζήλο. όποιος ελεεί ας ελεεί με ιλαρότητα. 9 Η αγάπη ας είναι ανυπόκριτη. Να απεχθάνεστε το κακό και να προσκολλάστε στο αγαθό.  10 Ως προς τη φιλαδελφία να είστε φιλόστοργοι ο ένας προς τον άλλο. Ως προς την εκτίμηση να προηγείται ο ένας του άλλου.  11 Ως προς το ζήλο να μην είστε οκνηροί, ως προς το πνεύμα να βράζετε, στον Κύριο να υπηρετείτε ως δούλοι.  12 Στην ελπίδα να χαίρετε, στη θλίψη να υπομένετε, στην προσευχή να επιμένετε καρτερικά.  13 Στις ανάγκες των αγίων να συμμετέχετε, τη φιλοξενία να επιδιώκετε.  14 Ευλογείτε όσους σας καταδιώκουν, ευλογείτε και μην καταριέστε.