Μνήμη του οσίου Θεράποντος του εν Λυθροδόντα ασκήσαντος (30 Οκτωβρίου)
Σήμερα
η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Ζηνοβίου, που ήταν γιατρός, και
καταγόταν από την Κιλικία, και της αδελφής του Ζηνοβίας. Και οι δύο
κήρυτταν με θάρρος την αλήθεια του Χριστού και δε φοβήθηκαν τα
βασανιστήρια, στα οποία τους υπέβαλε ο ειδωλολάτρης ηγεμόνας Λυσίας.
Τελικά μαρτύρησαν με αποκεφαλισμό.
Κατά το μήνα Οκτώβριο τιμώνται από την
Κυπριακή Εκκλησία τρεις Άγιοι, που φέρουν το όνομα Θεράπων. Ο πρώτος,
που ήρθε στο νησί μας από την Παλαιστίνη κατά την περίοδο της
εικονομαχίας, και μαρτύρησε για το Χριστό, γιορτάζει στις 14 του
Οκτωβρίου, ο δεύτερος, ο οποίος ήταν ασκητής πλησίον της κοινότητας
Σίντας και τιμάται ιδιαίτερα στην Αγκαστίνα της Μεσαορίας, ενώ, ο
τρίτος, που εορτάζουμε σήμερα, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους τριακόσιους
ασκητές, που κατέφυγαν από διάφορες χώρες στην Κύπρο, σε περιόδους
διωγμών.
Ο Όσιος Θεράπων, καθοδηγούμενος από το
Θεό, έφθασε στην περιοχή του χωριού Λυθροδόντας, όπου βρήκε σπήλαιο,
κοντά στο οποίο υπήρχε νερό. Εκεί έζησε το υπόλοιπο της ζωής του με
άσκηση και προσευχή και κοιμήθηκε οσιακά. Το λείψανό του, που βρέθηκε με
θαυμαστό τρόπο μετά από αιώνες, έγινε πηγή ιαμάτων για τους πιστούς και
για το λόγο αυτό ο όσιος έλαβε την προσωνυμία «θαυματουργός».
Μας εντυπωσιάζει η πληροφορία από το
συναξάρι του Αγίου Θεράποντος, ότι το ιερό λείψανο του Αγίου, όπως και
άλλων Αγίων μορφών, φανερώνονται μετά από χρόνια και αιώνες ενδεχομένως.
Αυτό μάς βοηθά και μας διδάσκει να
συνειδητοποιήσουμε ότι η διαπίστωση και διακήρυξη της αγιότητος ενός
ανθρώπου είναι έργο Θεού. Είναι φανέρωση από το ίδιο το Άγιο Πνεύμα, το
οποίο παρηγορεί, φωτίζει, θεραπεύει και δεν βιάζεται, σύμφωνα με
κίνητρα, ελατήρια και ανθρώπινες επινοήσεις, ξένα προς την παράδοση και
τη θεολογική πρακτική της Εκκλησίας.
Σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης, οι
ευσεβείς κάτοικοι του χωριού Λυθροδόντας έκτισαν πρόσφατα και νέο
περικαλλή ναό, επ’ ονόματι του Αγίου Θεράποντα που πανηγυρίζει σήμερα.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
